سلام-جناب باریش من برای چندمین بار بازهم میگویم که تفکرسوسیالیستی درایران ودردنیا چاره سازنیست وبه سوسیالیسم میتوانیم یک تفکرشوک زن به زیاده خواهی سرمایه داران نگاه کرده وازاهرم آن برای تعادل عدالت اجتماعی درجامعه استفاده کنیم.
اگرتوجه کنیدحتی درتمام کشورهای صنعتی غرب هم که کارگران میتوانند؛باداشتن سندیکا واتحادیه واحزاب سوسیالیستی وکمونیستی این سیستم اقتصادی رانمی قبول نمیکنند.
درکشورهای سوسیالیستی پس از70 سال دیکتاتوری پرولتری نتوانستند؛اقتصاداین ممالک راشکوفاکرده وخودومردم خودراگرفتارکردند.درنهایت هم یک اقصادورشکسته برای کشورخودجاگذاشتند.
درایران هم بقول شماامپراطوری مالی دردستان سپاه بوده وهمان نیروهایی که درسال 57درمقابل تفکرکمونیست ها فریادحکومت مستضعفین رادادزده وگلوی خودراپاره میکردند؛ولی اکنون به نیروهای خونخوارهمان مستضعفین تبدیل شده اند.
درایران عقب مانده صنعتی نیزحکومت
درایران سه راه بیشتروجودندارد.من فکرمیکنم هرکس غیراین رادرایران تبلیغ وترویج میکند؛یابیسواداست ویامامورویانژادپرست وخاکپرست میباشد.وبخاطر ترس ازتجزیه ایران شعارانحرافی میدهد.
1-همین حکومت های شاه وشیخ ویاصدامی.انورساداتی واستالینی.فیدل کاسترویی .ووو...که همگی سرازدیکتاتوری وخمینی وخامنه ایی وو..پروری خواهد؛انجامید.
2-فدرالیسم واقعی که همچون چشمه زلال ازدرون بجوشد وهمه رابه راه وحقوق خودآشناکرده وقانون راجای رضاشاه وخمینی وصدام وغیرگذارد.البته حدودصدسال ازاین امرمهم گذشته است.دلیل برقرارنشدنش هم میتوانداستعمارگران وپان ایرانیست های رنگارنگ وسردمداران شئونیسم فارس باشد.
3- استقلال ملت های درون ایران که شایددوتاازملت ها ازاین جهمن جهل ونادانی وغرق شدن درتوهم رهایی یابند.
ازشماودیگردلسوزان انسانیت واین سرزمین واین ملل ؛خواهش میشودسعی کنید؛این موضوع رادرک کرده ونیروی خودرابه راههای اشتباهی صرف نکنید؛زیراکه هیچ امیدی غیرازاین وجودندارد.