اگه قبول داشته باشیم که تضاد

.... واسه همین به نظر من و به گواهی تاریخ راه حل اینه که پیش از اینکه این فرصت هم از دست بره، با بزرگداشت افراد زنده ای مثل یعقوبی، بنی صدر، اصفهانی، حاج سیدجوادی، متین دفتری، خانبابا، برومند ... و بقیه بروبچه های بریده از رجوی رذل و نیالوده به عفونت رژیم و جنگ طلبها زمینه تشکیل-در حقیقت بازتشکیل-یه چتر سیاسی فراگیر واسه آینده رو فراهم کنیم.درست به همین دلیله که ارتجاع تبعیدی خیلی مشخص اعلام کرده هر حرکتی که فرقه رجوی رو به بازی نگیره، قفل می کنه!

جیغ بنفش رجوی نشونها بر علیه چنین اتحادی خودش به اندازه کافی گویا هست!
ما اگه مرتجع و فرصت طلب نیستیم، حق نداریم واسه رفته ها آخ و واخ کنیم اما به زنده ها که میرسیم از توبره و آخور بلمبونیم!
اگه قراره درسی از گذشته گرفته باشیم؛ادای دین ما به اینگونه افراد و سرمایه های ملی، زمینه وحدت سیاسی لازم(زمینه وحدت سیاسی لازم)، واسه خلاص شدن از ارتجاع حاکم و ارتجاع تبعیدی رو بوجود میاره!

مخلص همه جانهای شیفته آزادی و برابری،
بر و بچه های اسیر لیبرتی و هزار اشرف یادتون نره!

رفیق سائل.