Skip to main content

جناب ف. م. سخن که بهتر است تو

جناب ف. م. سخن که بهتر است تو
کیانوش توکلی

جناب ف. م. سخن که بهتر است تو را به اختصار «سخن» بنامم. حالا شما با نام مستعار پس از 37 سال جرئت کرده و در «اعتراف» طنز گونه ات، ازعلاقه آن زمانی ات نسبت به فیلم ها ی آبگوشتی ، خوانندگان کاباره ای را بیان کنی . از تو چه پنهان منهم از این هنر ابگوشتی که سرگم کننده و خنده دار و« دارماتیک» بود ؛ لذت می بردم و در همان سالهایی که چپ با آن فرهنگ زمخت ضد فرهنگ ابگوشتی بر ما حاکم بود، از ابراز بیان علاقه ام ، خجالت نمی کشیدم و هنوز هم لذت می برم

با این وجود صحبت بر سر استراتژی راهبردی هنر در زمان شاه بود . بطور مثال پس از فیلم قیصر هر پسر نو جوانی با یک چاقوی ضامن دار و کفش پاشنه خوابیده و مو های کوتاه شده و کتی که روی شانه اش می انداخت... و از ناموس دختران محله اش دفاع می کرد و با حاکم شدن «فرهنگ قیصری»؛ لپمنیزم و فرهنگ جاهلی در جامعه زمان شاه تبلیغ می شد . اما نکته مهم.در پاراگراف آخر نوشته ات است :
«اميدوارم جناب آزاد و جناب توكلى و سايت ايران گلوبال در راهى كه آغاز كرده اند، شكست بخورند و دست از تلاش براى تجزيه ى ايرانِ يكپارچه بر دارند.» جناب سخن تاکید می کنم بنده مخالف تجزیه ایران هستم ولی برای اینکه ایران یکپارچه بماند ؛ کشور نیازمند یک سیستم فدرال است .تا بدین طریق اقلیتهای اتنیکی و مذهبی در ایران بتوانند نفس بکشند. پریشب در جشن شب یلدا شاهد گفت و گو 2 دوست ترک آذری بودم. در کنار میزهفت نفری ما، چهار ترک زبان نشسته بودند ، اولی(ترک ایران) به دومی ترک آذری می گفت من از ترک ها خوشم نمی آید ولی از این اقای ترک (ترکیه ) خوشم می اید . دوست آذری ما ؛ خیلی عصبانی شد و سالن را ترک کرد و ... ببیند شرایط را بگونه ای فراهم کرده اند که طرف از ترک بودن خود شرم کند.. آری شما حق ندارید که به اینجانب اتهام تجزیه طلبی بزنید؛ چون در ایران گلوبال هیج سانسور ی وجود ندارد؛ نه برای شما و نه برای مخالف فکر تان که ممکن است تجزیه طلب باشد. سایت ایرانگلوبال کاملا بیطرف است ولی نویسندگان آن نظرات کاملا متفاوت و متصادی را بیان می کنند.
جناب سخن شما بهتر می دانید که رسانه دمکراتیک، رسانه ای است که بتواند فضا را برای همه گرایشان سیاسی موجود اپوزیسیون فراهم نماید . چنین فضایی فعلا در ایرانگلوبال موجود است که امید وارم برای یکپارچه ماندن کشور ، سایت هایی همچون گویا _که بودجه های کلانی از نهاد ها و مراکز حقوق بشری دریافت می کنند_ فضا را برای دگراندیشان مهیا سازند ، آری بدون تحقق خواستهای اقلیت های قومی _ ملی محال است که در دنیای گلوبال ؛ ایران با این سیسستم متمرکز بتتواند برای همیشه یکپارچه بماند . ایرانی که در همسایگی خود ؛ دوستی ندارد و با کل جهان سر جنگ و ستیز دارد.