1 - به این می گویند رسیدن شاهد از غیب. تو خودت اعتراف می کنی که بی طرف نیستی. از طرف دیگر، همه کاره ی سایت تویی و آخرین تصمیم گیری ها هم با توست. پس ، سایت ، که همان تو باشی، بی طرف نیست که بدجوری هم با طرفه. طرفش هم معلومه .
مشکل تو اینه که نمی خواهی قافیه را ببازی. والا، در خلوت خودت، بهتر از همه می دونی که وزنه را به کدام طرف سنگین کردی و امروز قبله ات علناً به کدام سمت چرخیده . فکر می کنم ، داشتن کمی صداقت و صداقت بد چیزی نباشه.
2-من پیشنهاد می کنم ، کامنت هایی را که دوسال قبل نوشتی ، بخونی. می بینی که آن وقت ها ، حداقل دو پهلو می نوشتی و هوای هر دو طرف را داشتی.اما، حالا مدتیه خیال برت داشت که همین امروز و فردا، رژیم ایران ساقط می شه و مملکت هم تجزیه و بعدش ، " چیز" نویس های گوناز تی.وی در ایرانگلوبال، از تو یک مجسمه می سازن و تو خیابان های باکو نصب می کنن!!
3- نان به نرخ روز خوردن ،به معنی فرصت طلبیه. نه " نان در آوردن" . اگر دنباله ی نوشته را به دقت می خواندی و به لغت " بادنما " توجه می کردی، متوجه منظورم می شدی.
4-برای یک آدم دموکرات، همان ایجاد شزایط لازم برای تحقق دموکراسی و حرف حق مهمه. نه تعداد لایک ها و کلیک خوردن سایت.
5-ایرانگلوبال همواره خیز داشته ، آن هم به طرف تجزیه طلب ها . اگر افتی هم داشته، از دست دادن کاربر های وطن دوست و بی مزد و مواجبی بود که تنها به سرنوشت مردم ،از ترک و فارس و کرد و ....فکر می کردن . نه اسم و رسم در کردن. کافیه یک هفته بساط این سایت جمع بشه ، تا کسی دیگر کیانوش توکلی و ایرانگلوبال را به خاطر نیاره.
6-خیال برت داشته که این سایت مطرحه. اگه مطرح هم باشه، به عنوان جایی که گرداننده اش ، نه مسئولیت سرش می شه و نه سیاست. همینقدر که چهارتا اسم مستعار براش هورا بکشن، براش کافیه.
7-گرچه حرف زیاده .اما فعلاً تا همین جاش برای تو بسه، که بهتر از همه میدونی، چی تو این سایت می گذره و تو کجای کاری.