به lachin گرامی

بر اساس اسناد وزارت خارجه آمریکا که با گذشت بیش از سه دهه هم اکنون از حالت محرمانه خارج شده اند، روز 15 ژانویه 1979 برای اولین بار وارن زیمرمن، از کارکنان ارشد سفارت آمریکا در پاریس به دیدار ابراهیم یزدی،مشاور و رابط امین خمینی می‌رود. دیداری کوتاه که فقط به مدت20 دقیقه در هتلی واقع در نوفل لوشاتو محل اقامت خمینی انجام گرفت. اهمیت آن دیدار اولیه، نه در سری بودن آن، بلکه در این بود که آغاز روند مذاکرات پشت پرده آمریکا و نزدیکان خمینی را در گستره ای وسیعتر فراهم ساخت. تماس ها و دیدارهایی که پس از آن از طریق ویلیام سالیوان سفیر وقت دولت آمریکا با بازرگان، آخوند محمد بهشتی و آخوند موسوی اردبیلی در تهران و دیدار شهریار روحانی و رضا صدر با اندرو یانگ در آمریکا صورت گرفت.برای امپریالیسم آمریکا و بورژوازی جهانی در شرایط توفانی و وضعیت خود ویژۀ ماه های پیش از قیام 22 بهمن، خمینی و دارو دسته اش یگانه نیرویی بودند که می توانستند انقلاب را مهار و استراتژی “کمر بند سبز” مورد نظر آمریکا را تحقق بخشند. خمینی در موضع گیری علیه نیروهای کمونیست و مجاهدین بارها با صراحت و قاطعیت تمام سیگنال های مورد نظر آمریکا را از خود بروز داده بود. “او حتا و در زمانی که در برابر شاه و حکومت نظامی قرار گرفته بود، در پاریس اعلام کرد، که به انتقال مسالمت آمیز قدرت معتقد است و تاکید کرد که: “ما به طرفداران خود توصیه می کنیم که هیچ گونه همکاری مشترک تاکتیکی و استراتژیکی با کمونیست ها و مجاهدین نداشته باشند.دشمنی آشتی ناپذیر و ضدیت خمینی و امپریالیزم آمریکا با کمونیزم و سازمان های چپ و مجاهدین خلق نقطه وحدت و اشتراک آنان جهت مقابله با مطالبات انقلابی مردم و به بیراهه کشاندن جنبش انقلابی آنان بود. ارتجاع محض خمینی، نقش مذهب در به انحراف کشاندن مسیر انقلاب و مهمتر از همه مخالفت شدید خمینی با سازمان های انقلابی و کمونیست، نقطه اتکاء قابل اطمینانی برای دولت آمریکا در رسیدن به توافقات پشت پرده با رهبری جنبش بود. توافقاتی جهت انتقال مسالمت آمیز قدرت به دارو دسته خمینی و سپس سرکوب بی رحمانه نیروهای کمونیست و مجاهدین توسط خمینی خون آشام و دار و دسته اش و بازپس گیری دستاوردهای انقلاب. کاری که از فردای به قدرت رسیدن حاکمیت ارتجاعی و ضدخلقی جمهوری اسلامی در 22 بهمن 57 آغاز شد .