Skip to main content

جناب کاوه جویا,

جناب کاوه جویا,
peerooz

جناب کاوه جویا,
روزانه در دنیا اگر نه هزاران اقلا صد ها نشریه زرد حقیقی و مجازی منتشر میشود که خوانندگان بسیاری نیز دارند ولی سطح دانش و ارزش فرهنگی این مشتریان برابر با میزان مطالب منتشر شده است و کسی هم اهمیتی نمیدهد. این موضوع در مورد ایران گلوبال فرق میکند. همانطور که گفتم در کشور چند اتنیکی, گفتگو در باره مسائل مربوط به اتنیسیتی بسیار مهم و واجب و پرداختن به آن بسیار بسیار بسیار مشکل است و به همین جهت بسیاری عطای آنرا به لقایش میبخشند. بنا بر این اگر بخواهید با فیلبان رفت و آمد کنید باید خانه ای در خورد پیل بنا نمائید.

مبحث آزادی بیان چنان وسیع است که ورود به آن محتاج تخصص میباشد ولی برای فرد " عامه " ای مانند من جمله معروف قاضی دیوان عالی امریکا قابل درک است که در مورد مطالب مستهجن گفت امروز قصد تعریف آنرا ندارم ولی زمانی که مطلب (مستهجن) را دیدم آنرا میشناسم. برای پرهیز از

کلی گویی و ارایه " مثال عددی " به همین کامنت های این مقاله توجه بفرمائید. من با تکرار اگر و مگر اینکه ممکن است درست نگویم کوشیدم که نظر خود را در باره مطلب مورد بحث بیان نمایم که فورا به " این همچون تیری در چشم فاشیست‌های تمامیت‌پرست و ضد آزادی بیان فرو می‌رود چرا که مثل مرشدها عادت نموده‌اند آنان متکلم وحده باشند " متهم شدم و چون این کار مسبوق به سابقه بود از ادامه " گفتگو " خود داری نمودم. این نمونه " گفتگوئی " !! است که هر روز بین " افراطیان " در سایت روی میدهد و پیگیری بحث منطقی را - به نظر من که ممکن است درست نباشد - غیر ممکن می نماید. مساله ایران گلوبال - باز هم به نظر من که ممکن است درست نباشد - این است و به همین دلیل است که من و احتمالا بسیاری دیگر اگر هم به گفتگوهای اتنیکی وارد شوند آنرا با اکراه انجام میدهند و یا از خیر آن میگذرند و ضرر آن مستقیما متوجه کسانی میشود که در " عیران " زندگی میکنند و باید این مسائل را با گفتگو حل نمایند و شاید هم مقصود اینست.