برخی بیماران، مرا ضد کمونیست خطاب می کنند.
به آگاهی این بیمارن برسانم که من ضد هیج اندیشه ای نیستم و برعکس خواهان آزادی همۀ اندیشه ها در میهن ما هستم. بر این باورم که تنها تنها درچارچوب برپایی سامانۀ پادشاهی در سرزمین ما، از همه و از جمله از کمونیست ها دفاع خواهد شد.
بودن و یا نبودن سامانۀ پادشاهی در آیندۀ ایران، به تنهایی پاسخگوی همۀ خواسته های مردم ایران نیست. من بر این باورم که باید "عدالت اجتماعی" را برقرار کرد، جدای از اینکه نظام حاکم چه نام داشته باشد.
راه دور نرویم:
کمونیست بر این باور بودند که اگر در نپال "جمهوری" برقرار شود، همه چیز بر وفق مراد خواهد بود. اکنون چندین سال شده که در "نپال" ، دیگر پادشاهی نیست و "جمهوری" برجاست. آیا دشواری مردمان نپال با آمدن"جمهوری" حل شد؟ آیا مردمان نپال دیگر فقیر نیستند؟
بیایید خانم ها! آقایان!
راه دور نرویم!
شاد باشید!