Skip to main content

جناب یوسف آذربایجان سلام؛

جناب یوسف آذربایجان سلام؛
بهنام چنگائی

جناب یوسف آذربایجان سلام؛
اما شما بهتر از من می دانید که تمرکز قدرت فوق بشری اردوغان با حزب یکه تاز اک پارتی اش اینک کشور را تا به لبه ی سقوط و ویرانی و جنگ داخلی کشانده است. این تمرکز بی پایان قدرت در، دستان یک فرد و جریان ناسیونالیستی ـ فناتیستی جز فساد رهبری و حزبی ببار نمی آورد که در ترکیه، ایران و منطقه آشکارا ببارآورده است.

زیرا: پس از کودتا و ضدکودتای گولن و اردوغان بی گمان می دانید که بخش بزرگی از آن 1000 نویسنده ، شاعر ، روزنامه نگار، هنرمند و ده ها هزار شهروند دیگر که امید به تغییر مثبت به زندگی در ترکیه امیدداشتند، یا کشته شده اند، یا زندانی و فراری و در بهترین حالت حق کار و زندگی از آنها ستانده شده است.

رهبران و فعالین حزبی ی د پ و پ ک ک و همچنین شهروندان وابسته به آنها نیز خود قربانی این سیاست های سرکردگی قدرت و ثروت گولن و اردوغان، و تبعیض های ناسیونالیستی مذهبی او و

دو جریان ضدبشری و تروریست آنها می باشند.

همان سرکوب ها، تبعیض ها و نابرابری های ضداخلاقی و ضدبشری ایکه در ایران ولائی نیز علیه ملت های ستمزده و فقرزده ی سرمایه و حاکمیت مذهبی روزانه با اشکال مختلف اعمال شده و می شود.

برگردیم به موضوع!
ابتکاری که شما به آن اشاره کرده اید، زمانی طرح شده بود که هنوز در ترکیه خودکامگی اردوغان و حزبش بدین سان چهره ی امروزی خود را نشان نداده بود و خواسته ها و بازتاب های رنگین و سکولار جامعه ی ترکیه برای آنها استعدادهای پذیرش داشت؛ چیریکه اینک و شاید تا بقای اردوغان دیگر از آن چندان اثری باقی نماند که نیست.

اما در ایران و با وجود ساختار تمامیتخواه و با بقای حکومت و اراده ی مطلق خودکامگی خامنه ای اعِمال، و خواست حقوق سکولار و حقوق شهروندی، و ناسازگارتر از همه آموزش آزاد و قانونی زبان ملت ها، با این دستگاه مرتجع سازگار نیست، تا که به آسانی بتوان از او جواز مستقل به بالش فرهنگی و زبانی گرفت.

پایه ای ترین وظیفه و راهکار بسوی اهداف برابریخوانه، مردمی و طبقاتی اپوزیسیون، ایجاد قطب بندی های بزرگ و کلان طبقاتی ست و سپس یافتن راهبردهای همکاری های دمکراتیک برای سرنگون کردن هرچه زودتر رژیم شیعی.

(( زیراکه بقای او بزرگ ترین مانع دستیابی به کوچکترین خواسته هائی ست که یکی از آنهای قطعی، حق مسلم آموزش به زبان مادری می باشد. )) در این شرایط بسیار حساس و شکننده باید فراملی و انسانی فکر کرد و راه یافت.

نگرانی همه ی ما بیش از همه باید پیشگیری از فرجام های هولناک یوگسلاوی، ترکیه، عراق، لیبی، سوریه و ... باشد نه فقط متمرکز به آموزش به زبان مادری، که آن جزو پایه های رهائی و آزادی های دمکرایتک فردای ملت های ماست!

زیرا دشمنان ما و ملت های مان با تحریک و دسیسه های ناسیونالیستی و فناتیستی تاکنون توانسته اند مردمان خاورمیانه را بجان هم اندازند و کل منطقه را ویران و تباه سازند که ساخته اند. و بی گمان همه جا در کمین زندگی نوع انسان و همچنین ما نشسته و برای منافع خویش، هرجا بتواند توده ها و ملت ها را بجان هم می اندازد و سود ترفندهای میلیتاریستی و امپریالیستی خود می برند که برده اند.
ملت های ما چاره ای جز این ندارند که آگاهانه و با رغبت در کنار هم و برای اهداف مشترک همگانی یکدست شده و برابر رژیم ولائی متحدانه بایستند تا با هم پیروز شوند.

باید هوشیار بود. باسپاس