اینکه " شهید راه آزادی
peerooz
اینکه " شهید راه آزادی "میرزاده عشقی"" بیش از صد سال پیش در شعر ده بیتی خود یازده بار ریده است نشانه مسلم اسهال بدنی او و بجای آنکه در مستراح به چنین عملی بپردازد, به ملت و گور پدرش و به وطن و بوم و برش و به مجلس و عدل و به ایران تا كمرش و بر ريش خر مدرس, و احمد آذر و آصف كرماني و دهستاني لر و از نوك پا الي فرق سر مشیرالدوله و سر گذر مؤتمن الملك ریدن, نشانه اسهال فکری و تربیتی کسی است که نه در خانه مستراح دار, بلکه در ویرانه ای بزرگ شده که در هرکجای یک وجب خاک خدا قضای حجت میکرده است. اگر ایران آینده را بر چنین مدلی بسازند باید بر معماران آن هم رید.