Skip to main content

راست بگو و هرچه را در توان

راست بگو و هرچه را در توان
بهمن موحدی(بامدادان)

راست بگو و هرچه را در توان داری در تيرت بنه و بلندتر پرتاب كن، فضيلت ايرانی اين است!(نيچه)

«كسي كو بتابد سر از راستي//كژي گيردش كار و هم كاستي//نماند برين خاك جاويد كس//تو را توشه از راستي باد و بس//همه راستي كن كه از راستي//نيايد به كار اندرون كاستي//
(فردوسی)

«كسي كه بسوي راستي و پاكي روي آورد٬ جايگاهش سراي روشنايي با بهشت خواهد بود.ولي شخص دروغگو و بدكار زماني دراز با شيون و افسوس در تيرگي و كوره روشني به سر خواهد برد.براستي نيت پليد و زشت بزهكار است كه او را گرفتار زندگاني نكبت بار و عذاب وجدان خواهد ساخت.»
پان ترک دروغگو و جعل کار که در این سایت لابی دارد، اجازه کامنت گذاشتن در ذیل مقالۀ سراسر دروغ خود ( دیباچه ای بر پیوند سومری و ترکی 5 - م متن کامل) را نمی دهد، به این می گویند استبداد و رذالت ژورنالیستی.
ناف پان ترکها را با دروغ و جعل بسته اند، تمدن سومری -

در جنوب غربی آسیا شکل گرفته بود و ترکان در آن زمان حتی پایشان به مناطق شرقی ایران ( خراسان امروزی) نرسیده بود و تماماً در شرق آسیا زندگی می کردند. اصلاً با عقل جور در نمی آید که سومریان پیوندی با ترکان داشته اند. سرزمينهای ترک نشین در قرنهای هفتم و هشتم ميلادی در ماورای مرزهای شرقی و شمالی ايران، يعنی سرزمينهای آن‌سوی سيردريا (سيحون) و اطراف درياچۀ خوارزم (آرال) و بيابانهای شرقی و شمالی دريای مازندران (خزر) و سرزمينهای ماورای قفقاز بوده است، و ايرانی‌ها همۀ آن سرزمينها را «تركستان» می‌ناميده‌اند. در قرن اول هجری كه ايران در سلطۀ عربها بوده فقط در سرزمينهای شرق سيردريا با مركزيت كاشغر (اكنون غرب چين)، و سرزمينِ كوچكی در شمال كوههای قفقاز از وجود دولت گزارش به دست داده شده است. بقيۀ جماعات ترک در سرزمينهای پهناورشان در قبايل پراكنده و بيابانگرد و متنقل می‌زيسته‌اند و هيچ نظام سياسی منسجمی نداشته‌ و دارای هيچ وطن مشخصی نبوده‌اند.