پیشنهاد, قابل توجه جناب کیانوش,
من مدتها برای اشخاص با دید "تونلی" و یا پنجره ای, کلمات " پان " " افراطی " " پرستان " و غیره را بکار برده ام و اخیرا به من الهام شد که این افراد اعم از مذهبی, ایدولوگی, نژادی, قومی - ملتی و غیره عاشقانی هستند که نیست " در لوح دلشان جز الف قامت یار " و طوری صمیمانه به آن عشق میورزند که جا برای چیز دیگری باقی نمیماند. و ایمان دارند که معشوق جامع جمیع زیبایی هاست و وصال معشوق درهای سعادت را به روی آنها باز خواهد کرد. ولی همانطور که پس از فرو نشست تب انقلآب ۵۷ دیدیم پس از پایان ماه عسل - که برای آنها نقطه آن افتاده بود - و یا چندی بعد در مییابند که گرفتی ها همچنان باقی ست.
جناب کیانوش با ابتکار شخصی و سخاوتمندی اجازه داده است که این افراد " هرچه میخواهد دل تنگشان " بگویند, حتی اگر شخصی بجای " اوباما و کری " دو بار بگوید " اوباما و کیری " و
زنده یاد معینی کرمانشاهی پس از یک عمر تجربه ۸۹ ساله, در پایان این شعر باز به درستی میگویند : " سخن سوختگان طـــــرح جنــــون می ریـزد, عـــاقلان، گفتــــــه ی عشاق فراموش کنیـد". به گمانم این دو بیت بیان خط مشی این سایت است و بی فایده نیست اگر آنرا به عنوان سر مشق در زیر لوگوی سایت قرار دهند.