دشمن ما فراکسیون و یا اعضای آن نیستند بلکه آنهایی هستند که خواهان نابودی همه هستی ما هستند. مگر همین نمایندگان آذربایجان نیستند که آپارتایت مالیاتی رژیم را افشا و به آن اعتراض می کنند؟ لطفأ آدرس اشتباهی ندهید و اختلافات سلیقه ای را به دشمنی تبدیل نکنید. موافق یا مخالف فراکسیون باشید اما فراموش کردن دشمن اصلی و زوم کردن به فراکسیون کار درستی نیست.
اصلاح طلب، اصولگرا، سلطنت طلب، ملی مذهبی، جبهه ملی، سکولارهای ایرانی، کمونیست های کلاسیک ومجاهدین خلق همه در ضدیت با حقوق ملل غیر فارس متحد هستند. بین خودشان دعوای قدرت دارند، ظاهرأ مخالف همدیگر هستند اما همگی خواهان ایران فقط برای فارس هستند. اگر یک ترک آذربایجانی از ابتدایی ترین حقوق بشری، حق تحصیل به زبان مادری دفاع کند، دشمن ایران می شود. از نظر این ایران ستایان، ترک فقط زمانی انسان محسوب می شود که در خدمت فارس باشد و آهسته وار تغییر
چاره کار در مقابله به مثل است. آگاه کردن مردم به حقوق انسانی و ملی خود، دمیدن روح امید به مردم، استفاده عاقلانه از فرصتهای ممکن، کشیدن مردم به میدان مبارزه، استفاد از هر تاکتیک و وسیله برای رهایی از این نسل کشی فرهنگی واجب است. ما باید همه جا میدان را به این دشمنان تنگ کنیم. این رژیم هیچ وحشتی از تایید نشدن ندارد، احتیاجی به مشروعیت ندارد. وحشت رژیم از آگاهی مردم، آزادی خواهی مردم، مبارزه مردم و استفاده مردم از فرصتهاست. شرکت در انتخابات زمانی به نفع رژیم است که مردم فقط رای بدهند اما ما باید از فرصت انتخابات استفاده کنیم برای آگاهی بیشتر، برای اعتراض و برای کشیدن گفتمان ملی به صحنه سیاست. "نه" گفتن کاری نکرده است. سیاست بایکوت عملأ به نفع رژیم تمام شده است.
تعجب می کنم که شما این همه وقت خود را برای کوبیدن فراکسیون صرف می کنید. مبارزه ما باید برای آزادی خود و شکست دشمن باشد نه برای جنگ داخلی و شکست همدیگر.