اولویت های امریکا در دولت

طبق گفتمان‌های بالا، پیش‌بینی می‌شود که دولت ترامپ گفتمانی «اقتصاد محور» را تا پایان دولت خود ادامه دهد. توجه به اقتصاد بوده است که به دیدگاه های ترامپ چه در زمان تبلیغات انتخاباتی و چه پس از انتخابات جهت داده است. ترامپ با یک ساختار شکنی هوشمندانه در صدد است که با رقبای شرقی مانند روسیه و چین رویکردی متفاوت را در پیش بگیرد. رویکردی که به نفع اقتصاد آمریکا است. ترامپ با توجه به «شیفتۀ پول بودنش» علاقمند است تا زودتر بحران گروه‌های تروریستی موجود در خاورمیانه پایان یابد تا بتواند اقتصاد این منطقه را به استعمار خود دربیاورد و از آن سود مالی تولید کند. یادمان باشد که «امنیت» مهم‌ترین مولفه در مباحث اقتصادی است و ترامپ علاقمند است که امنیت در جهان باشد تا سود اقتصادی بیشتری از همۀ مناطق جهان ببرد. چشم طمع اصلی‌اش هم منطقۀ طلایی خاورمیانه با منابع هیدروکربونی عظیمش است. ترامپ در ذهن تجاری خود ناتو را به ضرر اقتصادی ایالات متحده می‌داند و خواستار برچیده شدنش است. او تصمیمات دیگری هم در سر دارد. یکی از آنها این است که اگر عربستان سعودی نیروهای زمینی خود را برای مقابله با داعش اعزام نکند خرید نفت از این کشور متوقف شود. پیشنهاد دیگرش این است که اگر کره جنوبی و ژاپن سهم کمک مالی خود را افزایش ندهند 27 هزار نیروی آمریکایی مستقر در کره جنوبی و 49 هزار آمریکایی مستقر در ژاپن از این کشورها خارج شوند. ترامپ در مورد خطر هسته‌ای کره شمالی هم پیشنهاد کرده است که سئول و توکیو هم به سلاح اتمی مجهز شوند و با این ترتیب به دهها سال اجماع دو حزب اصلی آمریکا درباره عدم گسترش هسته‌ای پایان داده است. در پس زمینه تصمیمات ترامپ به مفهومی تحت عنوان «اقتصاد» می‌رسیم، از شرق و غرب، از شمال و جنوب، او فقط «سود و انباشت سرمایه» را می‌شناسد، حتی اگر دشمنی تاریخی در شرق به نام روسیه داشته باشد، پول عامل دوستی نزدیک‌تر او با روسیه خواهد بود! در واقع رسیدن به «سود اقتصادی»، مغز ترامپ را مدیریت می‌کند