تشابه نگرش عمّه جان با اکثر سیاستمداران ایرانی
عمّه جان که در عمرش به سینما نرفته بود، یک روز از ما خواست که او را به سینما ببریم، بچه های فامیل جمع شدیم و او را به سینما بردیم، از شانس عمّه جان، فیلم بزن بزنی بود، و چند نفر افتاده بودند بجان یکنفر و بقصد کشت او را کتک می زدند، که یک دفعه، وسط فیلم عمّه جان ازجایش بلند شد و گفت، یه آدم با غیرتی اینجا پیدا نمی شه اونها را از هم سوا کنه، بیچاره رو را لت و پارش کردند، عمّه جان را بزور سر جایش نشاندیم و در آنتراکت برایش پرده بودن سینما را توضیح دادیم و اینکه آنچه ما می بینیم تصویری بیش نیست، و ما فقط می توانیم تماشگر باشیم و حتی آپاراتچی سینما هم نمی تواند چیزی را عوض کند، سناریو فیلم نوشته شده و کارگردان هم بکمک هنرپیشه های فاقد اراده شخصی این فیلم را ساخته اند، سیاستمداران ما هم مثل عمّه جان بدون اینکه روحشان از
تشابه نگرش عمّه جان با اکثر
تشابه نگرش عمّه جان با اکثر
Anonymous
روند سیاست جهانی خبر داشته باشد، سنگی در تاریکی بعنوان تحلیل می اندازند، اگر نگرفت، هیچی بر خودشان نمی آورند، ولی اگر یک ذره با تحلیل آنها مطابقت داشته باشد، مثل سایت پیک نت، مرتباّ از مقالات تاریخ گذشته و قدیمی خود برای اثبات حقانیت و دانشمند بودن خودشان فاکت و لینک می آورند، البته غافل از اینکه همانطوریکه با پیشرفت تکنولوژی دیگر خانه ها را معمار و بنّا نمی سازد، بلکه بصورت پروفابریک یا پیش ساخته در کارخانه طراحی و قطعات آن ساخته می شود، در محل اجرای پروژه مجریان موظف به منتاژ قطعات می باشند و مطلقاّ نمی توانند چیزی را عوض کنند و ایده و یا اراده شخصی خود را پیاده کنند، جهان با سیستم پیش ساخته در تمام زمینه ها از جمله در سیاست اداره می شود و سیاستمداران سنتی ما مثل معمار و بنّا های قدیمی می خواهند با اراده شخصی خود پلان های پیش ساخته را طبق دلخواه ذهنی خود تعبیر و تفسیر و پیاده کنند،