قبل از این که به سراغ ادامه
Anonymous
قبل از این که به سراغ ادامه بحث با ائلیار بروم لازم است چند تا چیز را برای خوانندگان این تایپک توضیح دهم:
یکی از فنون سفسطه‌ی پانترکیستی همین است که ضعفهای خود را بعنوان نقطه‌ی قوت یا افتخار وانمود کنند
.اما جواب:
زبانهای جهان را این چنین دسته بندی می کنند:
زبانهای جهان را این چنین دسته بندی می کنند:
1- زبان های تک سیلابی: که ساده ترین و نخستین زبانها هستند که صرف نمیشوند مثل زبان کودکان هستندکه نمونه های آن زبان های شرق و جنوب شرقی آسیا است از جمله چینی
2- زبان های التصاقی(پسوندی): که بعد از زبانهای تک سیلابی ایجاد شدند و مقداری پیشرفته تر از تک سیلابیها هستند و واژگانشان از ریشه و پسوند تشکیل می شود از ویژگی های آنها توانایی بالا در افزودن پسوند به ریشه فعل است که این آقا بهش اشاره کرده اما این نتنها نمایانگر توانایی نیست بلکه خود باعث ضعف این زبان هاست چطور به دو دلیل یکی پیدایش زبان های تحلیلی که در صورت ضعف نداشتن زبان های التصاقی نیازی به پدیدآمدن این گروه زبانی نبود دیگری رو هم در ادامه بهش اشاره میکنم تا این آقا بفهمه این چیزی که گفته نشونه ضعفه نه قدرت . مثل زبانهای آلتایی از جمله ترکی و مغولی
3- زبان های تحلیلی: که از نظر تاریخی نوین ترین زبانها محسوب می شوندو از دو دسته ی قبلی پیشرفته تر و علاوه بر ریشه و پسوند از پیشوند و ميانوند و بيناوند و درون‌وند هم بهره می برند.زبانهای تحلیلی خود به دو دسته تقسیم می شوند:
1- زبان های اشتقاقی: که واژه ها از هم مشتق می شوند و واژه های جدید می سازند؛ مثل زبانهای سامی از جمله عربی و عبری
2-زبان های ترکیبی: که وندها با هم ترکیب می شوندو واژه های جدید پدید می آورند مثل زبانهای هندو اروپایی ازجمله فارسی- انگلیسی-آلمانی-فرانسوی-کردی
اما پاسخ به ادعای این افراد در واژه سازی مثلا گفته شد یاپیشدیریلقا (یاپ+یش+دیر+یل+قا) این به ظاهر توانایی بالا در واژه سازیست و گفته شد فارسی توانایی اضافه کردن 10 پسوند به انتهای فعل رو نداره اولا فقط ترکی این توانایی رو نداره مغولی ، کره ای ، ژاپنی و به طور کل گروه های آلتایی این توانایی رو دارن اما این موضوع تنها باعث پیچیدگی زبان و ایجاد مشکل در آن میکنه و برای همین بشر رفت به سمت زبان های تحلیلی یعنی توانایی افزودن پسوند رو کاهش داد و به جای آن به سمت جمله سازی پیش رفت برای متوجه شدن مثالهایی رو میزنم :
همین پسوندها که به نظرتون باعث قدرت زبان ترکیه باید هنرمندانه به ریشه کلمات پیوند داده شوند!در زبان فارسی (تمام زبان های ترکیبی)پسوند به دنبال هر کلمه ای که بیاید در شکل و تلفظ آن هیچ تغییری نمی آید، حال آنکه در زبان ترکی و البته تمامی زبان های التصاقی(پسوندی) مثل مغولی بسیاری از پسوندها بر اساس حروف ریشه کلمه، به چهار یا هشت شکل مختلف تغییر شکل می کنند. مثلاً کلمه "است" که در زبان فارسی یک کلمه مستقل است، در زبان ترکی به صورت پسوند به هشت شکل مختلف تغییر شکل می کند،چنین پسوندهای در زبان ترکی فراوان وجود دارند که بر اساس ریشه کلمه به چهار یا هشت شکل مختلف تغییر شکل می کنند! و از آنجاکه در زبان ترکی پسوند ،خیلی زیاد مورد استفاده قرار می گیرد، در بسیاری از موارد چندین پسوند در پی هم می آیند تا معنی کلام را تشکیل بدهند و تمام این پسوندها باید بر اساس تلفظ ریشه کلمه تلفظ شوند! بسیاری از عبارت های که در زبان فارسی از یک فعل و چند کلمه مستقل ساخته می شوند، در زبان ترکی فقط از یک فعل و چند پسوند ساخته می شوند این نتنها باعث قدرت زبان نیست بلکه به پیچیدگی زبان می افزاید و در نهایت باعث ضعیف بودن آن می شود اساسا دلیل پیدایش زبان های تحلیلی و در پی آن زبان های ترکیبی همین پیچیدگی نا مناسب زبان های التصاقی است چسباندن 10 وند در ترکی و زبان های التصاقی برای رساندن یک مفهوم که هیچ نیازی (در فارسی و سایر زبان های ترکیبی)به آن نبوده هیچگاه برای زبانی برتری نیست چرا که افراد سعی در ساده گویی و ساده شنوی دارند که حتی افعال ساده را به صورت ترکیبی بگویند تا ساده تر باشد نه کوتاه تر مثلا: گشودن را بگویند ادامه کامنت بعد....
1- زبان های تک سیلابی: که ساده ترین و نخستین زبانها هستند که صرف نمیشوند مثل زبان کودکان هستندکه نمونه های آن زبان های شرق و جنوب شرقی آسیا است از جمله چینی
2- زبان های التصاقی(پسوندی): که بعد از زبانهای تک سیلابی ایجاد شدند و مقداری پیشرفته تر از تک سیلابیها هستند و واژگانشان از ریشه و پسوند تشکیل می شود از ویژگی های آنها توانایی بالا در افزودن پسوند به ریشه فعل است که این آقا بهش اشاره کرده اما این نتنها نمایانگر توانایی نیست بلکه خود باعث ضعف این زبان هاست چطور به دو دلیل یکی پیدایش زبان های تحلیلی که در صورت ضعف نداشتن زبان های التصاقی نیازی به پدیدآمدن این گروه زبانی نبود دیگری رو هم در ادامه بهش اشاره میکنم تا این آقا بفهمه این چیزی که گفته نشونه ضعفه نه قدرت . مثل زبانهای آلتایی از جمله ترکی و مغولی
3- زبان های تحلیلی: که از نظر تاریخی نوین ترین زبانها محسوب می شوندو از دو دسته ی قبلی پیشرفته تر و علاوه بر ریشه و پسوند از پیشوند و ميانوند و بيناوند و درون‌وند هم بهره می برند.زبانهای تحلیلی خود به دو دسته تقسیم می شوند:
1- زبان های اشتقاقی: که واژه ها از هم مشتق می شوند و واژه های جدید می سازند؛ مثل زبانهای سامی از جمله عربی و عبری
2-زبان های ترکیبی: که وندها با هم ترکیب می شوندو واژه های جدید پدید می آورند مثل زبانهای هندو اروپایی ازجمله فارسی- انگلیسی-آلمانی-فرانسوی-کردی
اما پاسخ به ادعای این افراد در واژه سازی مثلا گفته شد یاپیشدیریلقا (یاپ+یش+دیر+یل+قا) این به ظاهر توانایی بالا در واژه سازیست و گفته شد فارسی توانایی اضافه کردن 10 پسوند به انتهای فعل رو نداره اولا فقط ترکی این توانایی رو نداره مغولی ، کره ای ، ژاپنی و به طور کل گروه های آلتایی این توانایی رو دارن اما این موضوع تنها باعث پیچیدگی زبان و ایجاد مشکل در آن میکنه و برای همین بشر رفت به سمت زبان های تحلیلی یعنی توانایی افزودن پسوند رو کاهش داد و به جای آن به سمت جمله سازی پیش رفت برای متوجه شدن مثالهایی رو میزنم :
همین پسوندها که به نظرتون باعث قدرت زبان ترکیه باید هنرمندانه به ریشه کلمات پیوند داده شوند!در زبان فارسی (تمام زبان های ترکیبی)پسوند به دنبال هر کلمه ای که بیاید در شکل و تلفظ آن هیچ تغییری نمی آید، حال آنکه در زبان ترکی و البته تمامی زبان های التصاقی(پسوندی) مثل مغولی بسیاری از پسوندها بر اساس حروف ریشه کلمه، به چهار یا هشت شکل مختلف تغییر شکل می کنند. مثلاً کلمه "است" که در زبان فارسی یک کلمه مستقل است، در زبان ترکی به صورت پسوند به هشت شکل مختلف تغییر شکل می کند،چنین پسوندهای در زبان ترکی فراوان وجود دارند که بر اساس ریشه کلمه به چهار یا هشت شکل مختلف تغییر شکل می کنند! و از آنجاکه در زبان ترکی پسوند ،خیلی زیاد مورد استفاده قرار می گیرد، در بسیاری از موارد چندین پسوند در پی هم می آیند تا معنی کلام را تشکیل بدهند و تمام این پسوندها باید بر اساس تلفظ ریشه کلمه تلفظ شوند! بسیاری از عبارت های که در زبان فارسی از یک فعل و چند کلمه مستقل ساخته می شوند، در زبان ترکی فقط از یک فعل و چند پسوند ساخته می شوند این نتنها باعث قدرت زبان نیست بلکه به پیچیدگی زبان می افزاید و در نهایت باعث ضعیف بودن آن می شود اساسا دلیل پیدایش زبان های تحلیلی و در پی آن زبان های ترکیبی همین پیچیدگی نا مناسب زبان های التصاقی است چسباندن 10 وند در ترکی و زبان های التصاقی برای رساندن یک مفهوم که هیچ نیازی (در فارسی و سایر زبان های ترکیبی)به آن نبوده هیچگاه برای زبانی برتری نیست چرا که افراد سعی در ساده گویی و ساده شنوی دارند که حتی افعال ساده را به صورت ترکیبی بگویند تا ساده تر باشد نه کوتاه تر مثلا: گشودن را بگویند ادامه کامنت بعد....