ایلار نوشته ای:

گروه اسمی؛هسته ـ وابسته



1. اسم:

اسم در زبان فارسی نشانه ای ندارد



اما اگر واژه ای بتواند در جایگاه (نهاد،مفعول،متمم،منادا،مضاف الیه)در جمله واقع شود،اسم است.



مثال: معلم به مدرسه آمد و درس فارسی را توضیح داد.

2. هسته:

اسمی است که نقشهای (نهادی،مفعولی،متممی،مسندی)را می پذیرد



و در جمله حتما باید وجود داشته باشد.مثال:



مریم آمد.(نهاد)/دختری با خواهرش آمد.(متمم)/معلم دانش آموزی را تشویق کرد.(مفعول)/



کشور ایران پهناور است.(مسندی)
3.وابسته:

اسمِ اضافه شده به هسته است و می توان آن را حذف کرد.



مثال: مادرم نکته مهمی را برایم توضیح داد.

وابسته ها به دو گروه تقسیم می شوند:

1.وابسته های پیشین؛ قبل از هسته بیاید.مانند (صفت اشاره ای:این،آن،همین،همان).

مثال: این گل را در گلدانی می کارم. همین کتاب فارسی را بخوان.

2.وابسته های پَسین؛ بعد از هسته بیاید.مانند (صفت،مضاف الیه). این گل خوشبو به من آرامش می دهد.

تذکر: وابسته های بعد از اسم،حتماً با یک کسره ظاهر می شوند.آن گاه،واژه اول هسته و بقیه وابسته خواهند بود.

میز معلمِ فارسیِ ما شلوغ است.

(میز:هسته ـ معلم،فارسی،ما:وابسته)

یا :
«همهٔ دانشجویانِ ممتازِ دانشگاهِ تهران برای یک سفرِ تفریحی به دهلی اعزام شدند.»

در جملهٔ یادشده، هریک از عبارت‌های «همهٔ دانشجویانِ ممتازِ دانشگاهِ تهران» و «یک سفرِ تفریحی» «گروه اسمی» هستند.

اجزای گروه اسمی
«گروه اسمی» از دو بخش اساسی تشکیل شده‌است: هسته و وابستهها.

«هسته» مهم‌ترین واژهٔ یک گروه اسمی است. در گروه اسمیِ «همهٔ دانشجویانِ ممتازِ دانشگاهِ تهران» هستهٔ عبارت است از «دانشجویان»؛
جایگاه وابسته‌ها:
بسته به زبان، وابسته‌ها می‌توانند قبل یا بعد از هسته بیایند. برای مثال، در زبان انگلیسی صفات به‌طور معمول قبل از هسته می‌آیند. در زبان فارسی اکثر صفت‌ها غالباً بعد از هسته می‌آیند؛ اما صفاتی چون صفات شمارشی (اول، اولین، نخستین) پیش از هسته می‌آیند.

وابسته‌ها بر دو نوع‌اند:
۱- وابستهٔ پیشین: صفت اشاره، صفت مبهم، صفت پرسشی، صفت تعجبی، صفت شمارشی، صفت عالی؛
۲- وابستهٔ پسین: علامت‌های جمع، «ی» نشانهٔ نکره، صفت شمارشیِ ترتیبیِ نوع دو، مضاف‌ٌالیه، صفت بیانی.
«وابسته» تمام واژگانی هستند که برای تشریح هسته به‌کار می‌روند. وابسته‌ها معمولاً صفت و یا مضاف هستند.
همهٔ = مضاف
دانشجویان = هسته
ممتاز = صفت
دانشگاهِ تهران = مضاف (خود یک «گروهِ اسمی» است متشکل از اسم + مضاف)