Skip to main content

اتهام زنی و برخورد با آن

اتهام زنی و برخورد با آن
آ. ائلیار

اتهام زنی و برخورد با آن
-----------------------
1- شخص A دزدی کرده است. یا مانند اینها . اتهام شخصی
2- شخص B جاسوس فلان دولت است. و غیره. اتهام امنینی
3- شخص C نژاد پرست است. و آنچه به اعتقاد مربوط میشود. اتهام اعتقادی.
----------
- طرح اتهام شخصی و امنیتی نسبت به رسانه ها متفاوت است. برخیها موافق طرح آنها هستند و برخی دیگر مخالف.
- طرح اتهام اعتقادی رایج ترین مسئله در رسانه هاست.
----------
اما در این که هرسه نوع اتهام « برای طرح شدن نیاز به سند و مدرک و فاکت و دلیل» دارند مشترک اند.
اصولا « دفاع از حقوق شهروندی ، بشری، حیثیت افراد و تشکیلاتها و دولت ها و ملت ها و حتی اعتقادها» ایجاب میکند که
« هیچ اتهامی ، چه شخصی، چه امنیتی، و چه اعتقادی» بدون « سند و مدرک و فاکت و دلیل» مطرح نشود.
برخی اتهام ها نیاز به « سند» دارند، اتهام اعتقادی حد اقل نیاز به « فاکت و دلیل» دارد.

اما متاسفانه شکل رایج «اتهام زنی اعتقادی » عملا نیاز به هیچ « دلیل و فاکت» ندارد. « یک طرف مخالف خود را به انواع اعتقادها» متهم میکند بدون اینکه « فاکت و دلیلی» ذکر کند. تا یک « فکر و تفکر» به حساب آید.
هر چیزی که گفته میشود « تفکر و اندیشه و فکر و نظر» نیست. وقتی به فکر تبدیل میشود که به همراه « فاکت و دلیل» باشد.

این است که بازار اتهام زنی اعتقادی گرم است و چهره رسانه را زشت میکند.
راه چاره « عدم پخش اتهامات اعتقادی بدون فاکت و دلیل» است.
------
رسانه ایکه توجهی به پخش طرح اتهام اعتقادی با فاکت و دلیل ندارد خود حق شهروندی دیگران را نقض نمیکند.
« نقض حقوق فرد توسط رسانه» به هر بهانه ای ، از جمله « آزادی بیان، یا اتهام سیاسی » نقض حقوق است و غیرقابل تحمل.
-----
شخص D می نویسد M صاحب فلان اعتقاد یا خط و نگرش و « نظر» است. این سخن « بدون فاکت و دلیل» یک اتهام
توخالی و زشت است و نباید پخش شود.
اگر مثبت باشد تملق است
اگر منفی باشد توهین و تحقیر است
----
در هردوحالت زشت و مانند توهین لازم است بدیده آید.

مگر اینکه شخص « فاکت و دلیل» ذکر کند و مبنای اتهام را به همراه دلایل اثباتی و اعتقادی خویش نشان دهد.
------
رسانه ایکه این اصل اولیه ی حقوق انسانی را رعایت میکند عملا در خدمت آزادی بیان است. وگرنه پخش اتهام
بدون فاکت و دلیل خدمت به نقض حقوق است و بدیهی ست که چنین عملی با آزادی بیان متناقض است.
------
رسانه وظیفه دارد از حقوق نویسنده و خواننده با « در خواست فاکت و دلیل و سند دفاع کند.»

وگرنه نمی توان آن رسانه را در خدمت آزادی بیان شمرد.
--------
دیگر به محسنات و خدمات« دلیل و فاکت» خواستن ، که در « رشد فرهنگ دیالوگ و مدنیت» دارد و چه نقش خارق العاده ای بازی میکند وارد نمیشوم .
------
حفظ هیثیت یک اعتقاد:
مثال : به نظر شخص K که مکتوب کرده،
اعتقاد N ، در پیام خود به انسانها ، با ور به « ازدواج محرمها » دارد.

ظاهرا این یک نظر است و باید طبق برداشت سطحی از نظر و آزادی نظرات منتشر شود.
اما دقت کنیم این نظر و فکر نیست تنها یک اتهام است که کا عنوان کرده است.

ولی وقتی کا سخن خود را با « فاکت و دلایل » از منابع آن اعتقاد همراه میکند و نتیجه میگیرد، سخن او به فکر و نظر تبدیل میشود و به عنوان « اندیشه ی کا» لازم است با آن برخورد کرد.
------