مقاله ای جاندار بود افرین
Anonymous
مقاله ای جاندار بود افرین .گفتن این نکته ضروری است که تنها جریان دینی در ایران اشوب و ناامنی و گشتار به پا نکرد بلکه این فاجعه ملی از سوی چپ حمایت جهانی شد. سردمداران حزب توده از هیچ کمکی به ارتجاع سیاه دریغ نکردند و یکی از مدافعان ارتجاع سیاه همین احسان طبری بود .در حالیکه نظام اسلامی از ترقه بازی در شب چها رشنبه سوری جلوگیری میکند این ازادی برای حزب توده وجود دارد که برای احسان طبری مدافع ارتجاع خمینی جشن بگیرند .لازم به به گفتن نیست که او هویت چپی داشت و اساسن ایرانی نبود.طبری در دانشگاه تهران زیارت عاشورای حسینی خواند .او ان چمدان بدست معروف لایپزیکی است که به گفته اقای عباس امیر انتظام قربانی جاسوسی حزب توده فاجعه ببار اورد .
جالب است زیر نظر نظام اسلامی ضد بشر جشن تولد گرفتن .
(جشن یک‌صدمین سال‌روز تولد احسان طبری در تهران برگزار شد
اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
يکشنبه ۱۷ بهمن ۱٣۹۵ - ۵ فوريه ۲۰۱۷
اخبار روز - گزارش دریافتی: با حضور ده‌ها تن از دوست‌داران احسان طبری، جشن یک‌صدمین زادروز این دانشمند، فیلسوف، نظریه‌پرداز، استاد دانشگاه، ادیب، شاعر، مترجم، منتقد و مبارز برجسته ی انقلابی و عضو کمیته ی مرکزی و هیئت سیاسی حزب توده ی ایران در تهران برگزار شد.
احسان طبری در ۱۹ بهمن سال ۱۲۹۵ در شهر ساری متولد شد. دوره ی دبستان را در این شهر گذراند و بعد به‌همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. در تهران پس از پایان دوره ی دبیرستان وارد دانشگاه تهران شد و در رشته ی حقوق فارغ‌التحصیل گردید. در همان سال‌های جوانی با دکتر ارانی، دانشمند انقلابی برجسته آشنایی یافت و به مارکسیسم گروید. در سال ۱٣۱۶ به‌همراه ۵۲ تن دیگر از یاران دکتر ارانی بازداشت و روانه ی زندان شد.
پس از شهریور ۱٣۲۰ از زندان رهایی یافت و همراه دیگر هم‌رزمانش نقش به‌سزایی در تأسیس حزب توده ی ایران ایفا کرد. در پی توطئه ی ترور مشکوک شاه در ۱۵ بهمن ۱٣۲۷، حزب توده ی ایران غیرقانونی اعلام شد. بخش بزرگی از رهبران حزب زندانی شدند و گروهی نیز مجبور به جلای وطن گردیدند.
احسان طبری در دادگاهی فرمایشی و بطور غیابی به اعدام محکوم شد. بنابر این به‌دستور حزب کشور راترک و به اتحاد جماهیر شوروی مهاجرت کرد. در آن‌جا و سپس در جمهوری دموکراتیک آلمان، ضمن انجام وظایف انقلابی و حزبی، ابتدا به مقام «نامزد علوم فلسفی» در مسکو و سپس کسب مقام «دکتر هابیل» در فلسفه (که بلندمرتبه‌ترین مقام علمی در کشورهای سوسیالیستی بود) نائل آمد.
بعد از انقلاب ۱٣۵۷ به میهن بازگشت و فعالیت‌های حزبی، سیاسی و علمی خود را ادامه داد. در اردیبهشت ۱٣۶۲ دستگیر و زندانی شد و مورد سهمگین‌ترین آزارها و شکنجه‌ها قرار گرفت و نهایتا در اردیبهشت ۱٣۶٨ در زندان جان باخت. به اقرار دوست و دشمن، وی در بین شهدای عالی‌قدر حزب توده ی ایران، مظلوم‌ترین چهره را داشت. چرا که تبه‌کاران، هرآنچه در توان داشتند به‌کار گرفتند تا نام نیکی از او به‌جا نماند. اما یاد او تا ابد در جانهای کمونیست‌های ایران باقی است.
در این مراسم، اشعار و گفتارهایی از احسان طبری با صدای خودش پخش شد. ویدئوهایی از «بانگ نی» سروده ی هوشنگ ابتهاج در رثای احسان طبری، و آواز احمد آشورپور روی شعری از رفیق فقید با نام «امید» به نمایش در آمد. برخی از کتابهای تألیف احسان طبری با روش چند رسانه‌ای معرفی گردید.
سخن‌رانان از شخصیت بی‌بدیل وی تجلیل به عمل آوردند و ایشان را ادامه‌دهنده ی راستین راه دکتر تقی ارانی دانستند. مبارزات انقلابی، سازمانی و قلمی ایشان را ستودند و بیش از آن، وی را احیا کننده ی فرهنگ و هویت ملی ایرانیان خواندند.
اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
يکشنبه ۱۷ بهمن ۱٣۹۵ - ۵ فوريه ۲۰۱۷
اخبار روز - گزارش دریافتی: با حضور ده‌ها تن از دوست‌داران احسان طبری، جشن یک‌صدمین زادروز این دانشمند، فیلسوف، نظریه‌پرداز، استاد دانشگاه، ادیب، شاعر، مترجم، منتقد و مبارز برجسته ی انقلابی و عضو کمیته ی مرکزی و هیئت سیاسی حزب توده ی ایران در تهران برگزار شد.
احسان طبری در ۱۹ بهمن سال ۱۲۹۵ در شهر ساری متولد شد. دوره ی دبستان را در این شهر گذراند و بعد به‌همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. در تهران پس از پایان دوره ی دبیرستان وارد دانشگاه تهران شد و در رشته ی حقوق فارغ‌التحصیل گردید. در همان سال‌های جوانی با دکتر ارانی، دانشمند انقلابی برجسته آشنایی یافت و به مارکسیسم گروید. در سال ۱٣۱۶ به‌همراه ۵۲ تن دیگر از یاران دکتر ارانی بازداشت و روانه ی زندان شد.
پس از شهریور ۱٣۲۰ از زندان رهایی یافت و همراه دیگر هم‌رزمانش نقش به‌سزایی در تأسیس حزب توده ی ایران ایفا کرد. در پی توطئه ی ترور مشکوک شاه در ۱۵ بهمن ۱٣۲۷، حزب توده ی ایران غیرقانونی اعلام شد. بخش بزرگی از رهبران حزب زندانی شدند و گروهی نیز مجبور به جلای وطن گردیدند.
احسان طبری در دادگاهی فرمایشی و بطور غیابی به اعدام محکوم شد. بنابر این به‌دستور حزب کشور راترک و به اتحاد جماهیر شوروی مهاجرت کرد. در آن‌جا و سپس در جمهوری دموکراتیک آلمان، ضمن انجام وظایف انقلابی و حزبی، ابتدا به مقام «نامزد علوم فلسفی» در مسکو و سپس کسب مقام «دکتر هابیل» در فلسفه (که بلندمرتبه‌ترین مقام علمی در کشورهای سوسیالیستی بود) نائل آمد.
بعد از انقلاب ۱٣۵۷ به میهن بازگشت و فعالیت‌های حزبی، سیاسی و علمی خود را ادامه داد. در اردیبهشت ۱٣۶۲ دستگیر و زندانی شد و مورد سهمگین‌ترین آزارها و شکنجه‌ها قرار گرفت و نهایتا در اردیبهشت ۱٣۶٨ در زندان جان باخت. به اقرار دوست و دشمن، وی در بین شهدای عالی‌قدر حزب توده ی ایران، مظلوم‌ترین چهره را داشت. چرا که تبه‌کاران، هرآنچه در توان داشتند به‌کار گرفتند تا نام نیکی از او به‌جا نماند. اما یاد او تا ابد در جانهای کمونیست‌های ایران باقی است.
در این مراسم، اشعار و گفتارهایی از احسان طبری با صدای خودش پخش شد. ویدئوهایی از «بانگ نی» سروده ی هوشنگ ابتهاج در رثای احسان طبری، و آواز احمد آشورپور روی شعری از رفیق فقید با نام «امید» به نمایش در آمد. برخی از کتابهای تألیف احسان طبری با روش چند رسانه‌ای معرفی گردید.
سخن‌رانان از شخصیت بی‌بدیل وی تجلیل به عمل آوردند و ایشان را ادامه‌دهنده ی راستین راه دکتر تقی ارانی دانستند. مبارزات انقلابی، سازمانی و قلمی ایشان را ستودند و بیش از آن، وی را احیا کننده ی فرهنگ و هویت ملی ایرانیان خواندند.