از متن مقاله:

از متن مقاله:
(( تمايل به گم کردن خويش در يک «تمرکز نيرو مند»، مثلاً قبيله يا قوم و غيره، زمانی ـ از ديرباز تا زمانی نه چندان دورمانده در تاريخ ـ محصول عدم احساس هويت فردی و مستقل، در زندگی تکاملی «نوع» ويژه يی در طبيعت، موسوم به «نوع انسان» بود. اما امروز و در اين مرحله از تکامل اين نوع، بيشتر محصول وجود احساس هويت فردی و مستقل، و به خاطر فرار از همين احساس، و فرار از اضطراب و دغدغه يی است که با کشف اين احساس، آغاز می شود.
يعنی: گريزی است از قرار داشتن در گذرگاه انتخاب های پی در پی و لحظه به لحظه. گريز از هستی انسانی. از هستی در هيأت انسان. از آنچه با انتخاب، شروع شده است، با انتخاب، شکل می گيرد، و با انتخاب، يا به «خود» بودن می رسد، و يا به «ديگری» بودن. ))