((يک «خود» نجيب بسته بندی شده

((يک «خود» نجيب بسته بندی شده ی استاندارد که نمی داند «ديگری» است. يک «خود» که ديگر، خود نيست. نه هويت مستقل دارد. نه مسئوليت مستقل. و در نتيجه: نه رنجِ دغدغه ی مستقل.
اين «خود»، در نهايت احساس آزادی، همه ی آنچه را بايد انتخاب کند، انتخاب می کند. در غياب خود امّا!))

رنج دغدغه مستقل!
رنج دغذغه انتخاب مستقل!
رنج دغدغه استقلال!
رنج استقلال ذهن و جسم و جان!
رنج استقلال فکر کردن!
رنج استقلال!
چه زیباست چنین رنجی که خود را در دیگری گم می کنیم تا از آن بگریزیم!