انچه مخالفان نظام در باره نظام میگویند حقیقت مطلق دارد و نیاز ی به دوباره گوئی نیست .اما من به عنوان یک ایرانی میپرسم کدام افق روشن و کدام امنیت و تضیمن از سوی مخالفان نظام در انتظار مردم ایران است ؟ چند سازمان و حزب چپی هدفی جز ایجاد نظام سوسیالیستی در ایران ندارند. چند گروه و حزب کردی خواهان تجزیه ایران و ایجاد دولت کرد هستند . چند گروه ترک خواهان تجزیه اذربایجان و پیوستن به اذربایجان شمالی هستند . چند حزب عرب خواهان ایجاد کشور عربستان هستند .چند سازمان دینی خواهان سرنگونی وایجاد جامعه بی طبقه توحیدی هستند . پس روشن شد که هیچ سازمان و حزبی سخن از ازادی و حکومت قانون نمی کند . همه این سازمانها در سرنگونی نظام توافق دارند اما هیچ برنامه ای مشتر ک پس از نظام با هم ندارند و مهتر اینکه همه مخالف هم نیز هستند .
انچه مخالفان نظام در باره
انچه مخالفان نظام در باره
Anonymous
وخطر در همین نداشتن برنامه و توافق مشترک نهفته است . یعنی هنوز توافقی برای انتخابات ازاد و یا نوشتن یک منشور و یا قانون اساسی صورت نگرفته است . بنا براین این سازمانها به مردم ایران هیچ تضمینی برای امینت و ازادی و تضمین حقوق شهروندی نخواهند داد . نداشتن توافق و برنامه مشترک مخالفان در حقیقت به سود نظام و ادامه استبداد دینی منجر شده است .