مسئله ی « اختلاف ارضی» بین

مسئله ی « اختلاف ارضی» بین همه ی ملیت ها میتواند وجود داشته باشد.
بین ترکمن و غیر ترکمن، بین عرب و غیر عرب، بین بلوچ و غیر بلوچ ، ترک و کرد ، ووو.

طرح این جور مسایل و « رسیدگی به مشکل بعد از آزادی خلقها ، توسط پارلمانهای خلقهاست»
نه « حل آن توسط این گروه و آن گروه ، در شرایطی که همه خلقها زندانی دیکتاتوری حاکم اند.»

کسانی که در شرایط اسارت خلقها اختلاف ارضی مطرح کرده یا میکنند ، تیشه به ریشه ی همبستگی خلقها زده اند.
و همبستگی را نفی کرده اند که آرزوی « حکومت حاکم نیز چنین بوده است»
اینان در خدمت به رژیم عمل میکنند.
عدم اتحاد خلقها محصول کشت این « ناسیونالیسم کور» است.
راه درست ترک این سیاست است. و واگذاری اختلاف به پارلمان خلقها بعد از آزادی ست.