Skip to main content

آقای کیانوش توکلی گرامی ,

آقای کیانوش توکلی گرامی ,
بهمن موحدی(بامدادان)

آقای کیانوش توکلی گرامی , خواهش می کنم با مسائل اینگونه برخورد کنید؛ این مجاهدین بودند که دست رد به سینه خمینی زدند.
خمینی خون آشام چندین بار توسط نزدیکان و فرزندش احمد به مجاهدین پیام داده بود که اگر مارکسیستها را کافر اعلام کنید و ولایت‌فقیه را بپذیرید شما را به داخل حکومت راه می‌دهیم و یک بار هم، هاشمی رفسنجانی خطاب به مسعود رجوی که تقلبات انتخابات را برای وی که وزیر کشور بود برده بود، گفته بود اینها را کنار بگذارید، اگر با ما راه می‌آمدید چه نیازی بود که ما رئیس‌جمهور _بنی صدر_ از خارجه بیاوریم شما که هم تحصیل کرده و هم زندان رفته و هم مسلمانید...
معنا و محتوای پیام و حرف خمینی و رفسنجانی به مجاهدین این بود که به جای شعار «مرگ بر ارتجاع _ زنده باد آزادی» _در عمل_ بگویید زنده باد ارتجاع و مرگ بر آزادی.
در سال 58 در اوج حیله گری و فریب خمینی تحت نام اسلام و در همه پرسی 12 فروردین

سال 58 مجاهدین قبل از انجام این همه پرسی طی چند تلگراف و از جمله آخرین تلگراف فوری به خمینی اصل همه پرسی براساس دو سوال رژیم گذشته یا جمهوری اسلامی را غیر دمکراتیک دانستند. آنها وقتی با اصرار خمینی تنها مخیر به این گردیدند که بین رژیم گذشته و رژیم جمهوری اسلامی یکی را انتخاب کنند با انتشار بیانیۀ 28 ماده ای دیدگاه خود و انتظارات مرحله ای خود از جمهوری اسلامی را اعلام داشتند . در همین بیانیه نیز از تنگ نظری خمینی البته با واژه ها و عبارات محترمانه استفاده کردند. در آن مقطع در اوج مشروعیت مردمی خمینی رای نه به همه پرسی بزرگترین بهانه و دستاویز و مستمسک را برای سرکوب مجاهدین به خمینی می داد و صدالبته بزرگترین بهانه برای غیر مسلمان نامیدن آنها. اما در همه پرسی قانون اساسی رژیم جمهوری اسلامی، مجاهدین تنها گروه سیاسی مسلمان بودند که به قانون اساسی این رژیم که حاوی اصل ولایت فقیه بود رای ندادند. و در حالیکه باید یادآور شد که توده ای ها و اکثریتی ها به قانون اساسی رژیم (اصل ولایت فقیه) رای مثبت دادند.
آقای کیانوش توکلی گرامی, باز یادآور می شوم که در مقطع همه پرسی 12 فروردین 1358، تمامی مردم ایران و گروههای سیاسی از ملی گرای مصدقی و کمونیست و مجاهد، به جمهوری اسلامی رای مثبت دادند، به این دلیل که خمینی خون آشام با حیله و فریب ، مردم و انقلابیون و گروههای سیاسی را مجبور به دو انتخاب جمهوری اسلامی و رژیم سلطنتی کرده بود و مردم و انقلابیون گزینۀ دیگری نداشتند و مخیر به این دو انتخاب شده بودند.