Eza -ی گرامی،

این هم به هردو طرف مربوط میشود. و به آن هم اشاره کرده ام. چنین اختلافاتی همه جا هست و در حاکمیت دیکتاتوری غیر قابل حل است و بیشتر در خدمت « عدم همبستگی و حکومت» عمل میکند. بدیهی ست کسانی که این موضوع را ندیده میگیرند به هر دو طرف و به هر دو خلق ضربه میزنند.

مقالات مختلف در مورد عدم طرح مسئله ی ارضی و ترکیسم دارم اولین نوشته نیست.

مثلی هست گوید:
Heyva vəxtındə yetişər-vəxtə baxmıyan , nə bilər heyva kaldı
از اینرو طرح برخی مسایل زمان و مرجع صلاحیت دار خودشان را دارا هستند.
عدم توجه به زمان و مرجع صلاحیت دار ، ماجراجویی پیش میاورد و موجب فجایع مشود.
---
طرح «مال من و تو» تحلیل نیست ادعای مالکیت است و باید از طرف یک مرجع صلاحیت دار قانونی مانند پارلمان یا دولت قانونی مطرح شود. عدم توجه موجب عدم همبستگی و درگیری و کشتار است.
---
آذربایجان جبهه ی متحد داشته باشد و چنین مسئله ای بدون هنگام طرح شود میتوان یقه ی آنرا گرفت.
در یک جنبش هرکس ساز خود را مینوازد و نمیتوان سخن این و آن را جدی گرفت.
اما احزابی که طرف گفت و گوی دولتها هستند، طرح مسئله ی ارضی از سوی اینان ماهیت دیگری دارد.
اینان نمی توانند ادعا کنند که فلان گروه آذربایجانی به طرح بیموقع دست زده پس ماهم مجبوریم « مقابله به مثل» کنیم.
این میشود بازی کودکانه. نه « سیاست و سیاستمداری».

-----
برخی گروههای آذربایجانی، وقتی به طرح اختلاف ارضی پرداخته اند که طرف مقابل « ادعای مالکیت » مطرح کرده است.
اینجاست که مسئله ی « اراضی آذربایجان» مطرح شده است.
طرح هردو طرف به زیان هر دو ملت است. حالا وقت طرح مشکل نیست. و هیچ گروه و حزبی هم صلاحیت قانونی طرح ادعای مالکیت را ندارد.
------
فعلا راه حل همان استفاده ی سنتی از نامهای « کردستان و آذربایجان غربی» ست. بدون اینکه مال من و تو راه بیانداریم. و مناطق را جدا کنیم. در زمان و شرایط مناسب ارگانهای قانونی میتوانند به اختلافات رسیدگی کنند. این به نفع همه است.
------
راه باز است و جاده دراز، ناسیونالیستها می توانند مال من و تو راه بیاندازند و جنگ داخلی هم شروع شود و کشته ها را بشمارند.
بستگی به عقل و تدبیر طرفین دارد.