Skip to main content

جناب ائلیار

جناب ائلیار
Anonymous

جناب ائلیار
فکر نمی کنم به همه کامنت من توجه کرده باشید. متاسفانه شما دچار رویا پردازی بجای واقع بینی شده اید و این البته از دید انساندوستی شما سر چشمه میگیرد،.
- ایجاد پارلمانهای خلقی پروسه بسیار پیچیده سیاسی و تدارکاتیست. احتیاج به امادگی قبل از انقلاب یا خیزش دارد.
بدین معنی که نمايندگان سیاسی خلق ها مشخصند و باهم سر آینده ملل در شکل ترکیبی آن به توافق کلی رسيده اند و همانطور بر سر دولت موقت وترکیب نیروهای مسلح بر نامه دارند.
- هیچ خلقی در ایران نماينده سیاسی ندارد. کردها چند حزب مسلح دارند که بین خودشان هم جنگ است.
- مذاكرات طرف مذاكره می طلبد که در اصول کلی توافق دارند. فارسها با فدرالیسم مخالفند تا حدی که منکر وجود ترک در ایران هستند. کردها و بلوچها تمایل به فارسها دارند.
- در رابطه با گاندی و ماندلا دچار سوئ تفاهم شده اید. هر دو تخصص در قانون داشتند...

گاندی در جوانی در آفریقای جنوبی بسیجی راه انداخت تا هند های آنجا را برای ارتش بریتانیا استخدام کند تا در جنگ بوئر و زولو شركت کنند. از آنجا فهميد که با آن نیروی نظامی نمی شود در افتاد. در هندوستان کارمندهای امپراتوری بریتانیا اکثرا هندی بودند. گاندی مقاومت منفی و سرپیچی را مطرح کرد تا این کارمندان سیستم اداری دولت را فلج کنند.
ماندلا در سال 1962 بازوی مسلح کنگره ملی آفریقا ANC را بنام MK را براه انداخت و گفت برای دفاع احتیاج به اسلحه داریم.
سئوالات:
- نماينده سیاسی خلقها و ترکها کیستند؟
- کی، کجا و با کی میخواهید مذاكره کنید؟
- وقتی اهداف طرفهای مذاكره در یک مجموعه جمع شدنی نیستند به چه توافقی میخواهید برسد.
- اگر سر میز مذاکره یک طرف مجادله با اسلحه حاضر شد و شما با نیت دوستی چطور می خواهید به یک توافق عادلانه برسید؟
اگر کردها آزربایجان را اشغال کردند آیا شما با مبارزه مدنی مثلا تحصن در شهرداری ارومیه با آن مقابله می کنید؟
در فیلمهای چارلی چپلین از این صحنه ها زیاد است.