معمولا فیلمهایی با محتوای

معمولا فیلمهایی با محتوای هیجانی و استثنایی که بیننده را انگشت به دهان می گذارد، شانس برنده شدن در انتخاب جایزه اسکار می شوند، کارگردانان ایرانی با بکارگیری هنرپیشه های ارزان قیمت و با شکار افراد آسیب دیده های اجتماعی، دست به ساختن فیلم های مستند می زنند، کودکی آسیب دیده از جنگ که وحشت جنگ را تجربه کرده اند و یا پیر مردی و یا زنی که دربدری و فقر را در زندگی روزمره بر دوش می کشند، قربانیان مستند سازی این کارگردانان می شوند و با گرفتن ساندویچی و یا یک وعده غذا فیلمی را خلق می کنند که شایسته جایزه اسکار و دیگر جایزه ها می شوند و آنها بعد از پایان فیلم در کوچه های نا امن رها می شوند ، آنها هرگز در روز اخذ اسکار حظور ندارند و یک دلار هم نصیب آنها نمی شود و حتی پولی ندارند تا فیلمی را که خودشان خلق کرده اند تماشا کنند آنها حتی خبردار نمی شوند که