Skip to main content

مگر انقلابیون ( مجاهدین ،

مگر انقلابیون ( مجاهدین ،
بهمن موحدی(بامدادان)

مگر انقلابیون ( مجاهدین ، سازمان چریکها ، اتحادیۀ کمونیستها ی ایران ، پیکار ، رنجبران..) تا مقطع 30 خرداد سال 60 راه مبارزه سیاسی و مسالمت آمیز را طی نکردند؟
اما از همان عصر30خرداد، دوران اعدامهای جمعی به‌منظور ریشه‌کن کردن مجاهدین و دیگر سازمانهای انقلابی را آغاز کردند. به این ترتیب تداوم مبارزه مسالمت‌آمیز سیاسی ناممکن شد و برای مجاهدین و دیگر سازمانهای انقلابی، راهی جز مقاومت مسلحانه باقی نماند.
انتقادهایی به درستی به سازمان مجاهدین خلق ایران وارد است؛ اما آن افرادی که مجاهدین را بدتر از رژیم خمینی معرفی می کنند و به سازمان و رهبری آن توهین های زننده و لجن پراکنی می کنند و مجاهدین را تروریست و خمر سرخ می نامند و می گویند که اگر مجاهدین به قدرت برسند ،میلیونها نفر در ایران را قتل عام می کنند، اکثر آنها وابسته به دستگاههای اطلاعاتی رژیم جمهوری اسلامی هستند و مابقی وابسته به محافل

سلطنت طلبِ پهلوی چی . هسته اصلی تبلیغات بر علیه مجاهدین ، مربوط به رژیم اسلامی ودستگاه اطلاعاتی وامنیتی آن است، تا از یک طرف مردم به فکر تغییر وضعیت نیافتند واز سوی دیگرهمه را شریک جرم جنایات خود کنند، البته کینه تاریخی سلطنت طلب ها ی پهلوی چی را نباید نادیده گرفت، مردم جنایات رژیم خمینی را دیده وتجربه کرده اند، سلطنت طلبها با طرح چنین ادعاهایی بر علیه مجاهدین که امتحان پس نداده هستند، مجاهدین را بدتر از خمینی معرفی می کنند تا نتیجه بگیرند خودشان با وجود همه جنایاتی که انجام داده اند نیروی اصلح در کشور هستند تا بلکه دوباره به قدرت باز گردند اما غافل از آن که چرخ تاریخ به عقب باز نمی گردد.
بعد از انقلاب مجاهدین خواهان برگزاری محاکمات علنی ساواکی ها وشکنجه گران وناقضین حقوق بشربا حضور هیات منصفه مرکب از اقشار گوناگون مردم بودند، اتفاقاً بسیار روی این مسئله تاکید می کردند که با افشای این دسته از اعمال وشکنجه ها دیگر امکان وقوع دوباره آن نخواهد بود وخواهان تبدیل شدن زندان اوین به موزه بودند.
برچه پایه علمی این حرف زده می شود که مجاهدین در صورت به قدرت رسیدن مانند آخوندها و یا بدتر از آنها عمل می کردند، مجاهدین اگر به قدرت می رسیدند در محاکم قضایی از مضامین حقوقی جهانی ومدرن استفاده می کردند ودیگراز مفسد فی الارض ومحارب با خدا ومرتد وباغی ویاغی وطاغی خبری نبود، مجاهدین که خواستار هیئت منصفه تشکیل شده از اقشار مختلف مردم بودند مگر می توانستند جنایت کنند.
آیا مجاهدین بدتر وخطرناکتر از دایناسورهای حوزه علمیه قم و شورای نگهبان و مجلس خبرگان هستند ؟!
هر کشوری شرایط خاص خود را دارا است وطبیعتاً سازمان مجاهدین خلق ایران و یا سازمانهای کمونیستی ایران هم شرایط خاص خود را دارا می باشند ومنطبق با شرایط ایران هستند ، مجاهدین و کمونیستهای ایرانی را نباید با دولت ساقط شدۀ صدام حسین و یا اتحاد جماهیر شوروی سابق مقایسه وشبیه سازی کرد.
در آخر می خواهم بگویم وتا کید کنم که یک موی گندیدۀ سازمان مجاهدین خلق ایران و سازمانهای کمونیستی ایران ، (سازمانهای کمونیستی که می گویم منظورم از ساز مان چریکهای فدایی خلق اقلیت هست تا فداییان خلق اکثریت از مائوئیست ها گرفته تا حزب توده و اتحادیه کمونیستهای ایران و رنجبران وحزب کمونیست کارگری وراه کارگر وپیکار وجبهه دموکراتیک ملی) هزاربار به رژیم سفاک و غارتگر جمهوری اسلامی ورژیم استبداد سلطنتی پهلوی می ارزد.
به امید اتحاد سازمان مجاهدین خلق ایران با تمامی سازمانهای کمونیستی ایران و تشکیل جبهه متحد خلق و سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و تشکیل یک دولت ائتلافی به دست مجاهدین و کمونیستها.