مجاهدین خلق مثل زامبی خود را به هر شکلی در می آورند، در زندان خود را نادم نشان می دهند. همراه ضد اطلاعات به شکار دیگر مجاهدین می روند در دستگیریها، بازجوئی ها،، شکنجه ها، تیربارانها و تیرخلاص زدنها از بازجوهای رژیم سبقت گرفته کاسه داغتر از آش می شوند، داوطلبانه عازم جبهه ها می شوند، در جبهه بمحض دیدن سخنرانی مسعود و مریم از تلویزیون بغداد دوباره رگ مجاهدیتشان می زند بیرون و همانند عاشقی که معشوقش را پیدا کرده سریعا برای فرار به عراق نقشه می ریزند و بلافاصله خود را به سربازهای عراقی تسلیم می کنند، و بعد از چند روز در تلویزیون مجاهدین در عراق ظاهر می شوند، و همانند یک قهرمان معرفی می شوند که صحیح و سالم به پایگاههای سازمان مجاهدین خلق رسیدند، و بدنبالش رژیم تمام عفوها را لغو می کند و آدمهای بدبختی که بخاطر دوستی و یا فامیلی و یا پیدا شدن یک اعلامیه در حیاطشان که باد آورده
مجاهدین خلق مثل زامبی خود را
مجاهدین خلق مثل زامبی خود را
Anonymous
و یا یکی از همین گروهها انداختند، که با حکم های دبرنائی به حبس ابد مکوم شده اند، تعادل روحی خود را از دست می دهند، و بر وزن بهشتی صد پاره شد دگر نمی آید ، سرود عفوها صد پاره شد دیگر نمی آید،سر می دهند، و بیچاره کمونیستها هم که یکسال طول می کشد تا وضو و نماز خواندن یاد بگیرند، تا بتوانند اظهار ندامت بکنند که کار از کار می گذشت..