به اعتراف " ایاز مطلب اف " رییس جمهور پیشین آذربایجان ، اگر ارمنیان واقعا قصد کشتار مردم خوجالی را داشتند ، بدون آنکه به این مردم اجازه خروج از شهر را بدهند ، همه آن ها در خود خوجالی یا لااقل در نزدیکی این شهر می کشتند و این کار را در نزدیکی شهر آغدام ( محل یافته شدن اجساد ) انجام نمی دادند چرا که آغدام در آن زمان یکی از محل های تمرکز نیروهای نظامی آذربایجانی بود و این نیروها به راحتی می توانستند مانع از کشتار غیر نظامیان فراری از خوجالی شوند . در نهایت نباید فراموش کرد که آغاز گر کشتار و پاکسازی قومی در مناقشه قره باغ ، دولت جمهوری آذربایجان و پان ترکیست های نژادپرستی بوه اند که سال ها قبل از آغاز جنگ در منطقه آرتساخ ( قراباغ ) ، اقدام به قتل عام ارمنی ها در شهرهای " سومگاییت " در فوریه ۱۹۸۸ میلادی و باکو در ژانویه ۱۹۹۰ میلادی و گنجه و ... نمودند .
در جریان جنگ نیروهای ارمنی
در طول رودخانه " کار کار " در نظر گرفته شده بود ٬ شهر را ترک کنند . بنا به گفته خود مهاجران خوجالی ٬ آن ها از این گذرگاه استفاده نمودند و عملا نیروهای ارمنی مستقر در اطراف این گذرگاه ٬ اقدامی برای شلیک کردن و کشتن غیرنظامیان در حال خروج از خوجالی انجام ندادند . اما سربازان واحدهای نظامی " جبهه خلق آذربایجان " ( نیروی مخالف دولت وقت جمهوری آذربایجان ) ٬ بنا به دلایلی گروهی از ساکنان خوجالی را به سوی روستای " ناخیجوانیک " که در آن زمان در کنترل نیروهای ارمنی مستقر در " عسکران " قرار داشت ٬ هدایت نمودند . بقیه سکنه در نزدیکی آغدام ( محل تمرکز نیروهای آذربایجانی ) مورد شلیک قرار گرفتند . "
( در واقع اجساد قربانیان خوجالی در جایی پیدا شدند که تحت کنترل نیروهای آذربایجانی بود و نه نیروهای ارمنی و این احتمال تقویت می شود که آن ها این گروه را با ارامنه مهاجم اشتباه گرفته و مورد شلیک توپخانه و اسلحه های خود قرار دادند و برای پنهان نمودن این خطای فاحش خود ٬ اجساد قربانیان را قبل از مرحله دوم تهیه گزارش توسط خبرنگاران ٬ مثله نمودند تا وانمود کنند که ارمنی های مسئول این حادثه بوده اند .
"نابود باد تفکر پلید پان ترکیسم"