جناب سازاخ سلام؛

و حق مسلم زندگی و شککلیری برابر برای بچه های مردم تنگدست را فراهم و مهیا کنیم؛ و آنهم نه با بخشش، بل با اراده توانای خود آنها، می توان هستی علمی، رشددانش اجتماعی و شکوفائی بالای صنعتی را بسرعت چنان متحول کنیم که بهره کشی انسان از انسان معنی خود را از دست داده و ممکن نشود؛ همزمان سرکوب عقاید مذهبی، یا مقاومت در برابر خواسته های ملی ضرورتش دیگر متصور نباشد؛ و در چنان فضائی مگر میسر است که تبعیض زن و مرد در حیات و افکار اجتماعی باقی بماند؟! به باور من در چنان شرایطی تبعیض ها و نابرابری ها برای همیشه به تاریخ سپرده خواهندشد.

با اهرم سوسیالیسم، دگرگون کردن جامعه طبقاتی، و مفید و موفق ساختن زندگی برای همگان آسان است. زیرا پشتوانه آن خود سازندگان آن کارگران و توده ها هستند و مسیر حرکت فردا انسانمداری آن ساختارست. و بی گمان قوانین و تولید اجتماعی رو به سمت منافع کلان اجتماعی و رفاه آنان " 99%ها " دارد که باید فرامی روید و نه یک اقلیت متمول دارا، و یا بسان همین کاست روحانیت.

این چشم انداز و پیروزی آن جز توسط کارگران و توده ها و حضور میلیونی و دخالت مستقیم و همیشگی سیاسی آنها، هیچگاه ممکن و متصور نیست و دوام نمی آورد. انقلاب کار توده هاست و نه در توان چند نیروی صادق و بردبار چپ، کمونیست! و از همه مضحکتر حزب کموونیست!

((در این میدان فراملی و انسانی اما، جریان های پانیستی، ناسیونالیستی، شوینیستی و مذهبی اصلا هیچ محلی از اعراب ندارند و در این حوزه نوع انسانی هرگز جسارت آفتابی شدن نداشته و نمی شوند. ))

تکرارمی کنم که: ((سرمایه جز انباشت ثروت، آنهم به هرقیمت نمی خواهد. )) او همراه با یاران همیشگی اش مفتخوران ادیان و خصوصا "سران اسلام" جز به سکس، قدرت و ثروت نیاندیشیده و نخواهند اندیشید. و در این بازی باخت باخت مردم، و اصولا غیراخلاقی، زنان و بویژه بخش تنگدست آنها همیشه زمین بازی کالائی و توامان منشأ بهره کشی ظالمانه ی آنها بوده اند.
باسپاس از پانویس تان