به هادی صوفی زاده
کدام نفت اعراب؟! عربها 400 سال پیش به خوزستان مهاجرت کردند و در حال حاضر نیز در خوزستان در اقلیت هستند و فارس زبانها و بختیاری ها و لرها از بومیان خوزستان هستند و در اکثریت می باشند. دست از این روشهای موذیانه و غیراخلاقی بردار، اگر خوزستان ما نفت هم نداشت ، به اعتراف کارشناسان کره ای و ژاپنی، درآمدهمین معادن فولاد استان کرمان برای کل ایران کافی بود.
استان خوزستان بخشی لاینفک از ایران است و همیشه هویتی ایرانی داشته است. خوزستان یعنی سرزمین مردمان خوزی یا هوزی. در سنگ‌نوشته‌های فارسی باستان که مربوط به 2500 سال پیش هستند برای نامیدن سرزمین عیلام (یعنی منطقهٔ جنوب غربی ایران امروز و دربردارندهٔ خورستان امروز) واژه‌های -ʰŪja و -ʰŪvja به کار رفته است. این واژه‌ها 24 بار در سنگ‌نوشته‌های داریوش یکم و یک بار در سنگ‌نوشته‌ای از خشایارشا ثبت شده‌اند. همین واژهٔ -ʰŪja است که
در کتاب «مجمع التواریخ و القصص» خوزستان به نام «حجوستان» و «حبوجستان و اجار» آمده‌است که به نظر می‌آید، برگرفته از پارسی میانه با عناوین «حبوجستان» و حوجستان است. همچنانکه در بعضی از گویشهای رایج در این استان «بختیاری» برای ادای حرف «خ» از «ح» نیز بهره می‌گیرند؛ بنابراین واژگان «اوج»، «هوز»، «هوج»، «حوز» و «خوز» در سیر تحول و تطور لفظی با پسوند «ستان» و «اوجستان» به تدریج بر اثر سایش تلفظ، از «هوجستان» به «خوزستان» تغییری یافته‌است. در متون پارتی نیز واژه هوزستان اشاره به همان نام خوزستان در دوران نوین دارد.
در گویشهای فارسی باستان و پارسی میانه «او» به «هو» قابل تغییر است؛ مانند «اورمزد» - «هورمزد» و «اوشمند» - «هوشمند» همچنانکه «هورداد و حورداد» را «خرداد» و «خورتات» نیز گفته‌اند.
هادی صوفی زاده ! فارس زبانها و بختیاریها و لرها ، در شهرهای دزفول، شوشتر، اندیمشک، مسجد سلیمان، ایذه، آغاجاری، بهبهان، باغ ملک، رامهرمز، گتوند، لالی، اندیکا، هفتکل و هندیجان زندگی می کنند که باید بدانی از نفت خیز ترین شهرهای استان خوزستان به شمار می‌روند.