نتیجه اخلاقی : بین پدر و پسر

نتیجه اخلاقی : بین پدر و پسر بهئخاطر دست درازی به نامادری به هم میخورد و به زد و خورد میپردازند . پسر هرچه میگوید من بیگناه هستم ؛پدر باور نمیکند , این بدن معناست که دروغگویی همواره در جامعه ایران باستان رواج داشته است و پدر و پسر بر سر زن مشاجره میکردند .پدر بالاخره راضی میشود پسرش در آتش بسوزد ؛گور پدرش ؛ ناموس را حفظ کرده است . این همان وضعیتی است که ما اکنون در ایران دچار هستیم دروغ و نزاع و چاقو کشی بر سر ناموس .کمبود احساس انسانی و خشوتنگرایی در اساطیر باستان مردم را در سنت کشتار و خشونت نگهداشته است .