هر کشوری در هر شرائطی نیاز به برقراری امنیت و رفاه مردمان خود دارد .یعنی هر دولتی باید نیرومند باشد تا بتواند امنیت و قانون را عملی کند. مخالفان رضاشاه مانند گروه 53 نفر و یا مخالفان محمد رضاشاه مانند خمینی و حزب توده و بچه مسلمانهای التقاطی مجاهدین نه خواهان امنیت بودند ونه ازادی خواه .حزب توده هدفی جز سرنگونی نظام قانونی کشور و ایجاد کشور سوسیالیستی وابسته به دولت شوروی نداشت .و این انگیزه کومونیستی باعث شد که دولت قانونی محمد مصدق فقط بخاطر وجودوبرنامه حز ب توده سرنگون شود .با سرنگونی نظام سابق امنیت و رفاه و ازادی های اجتماعی از بین رفت و استبداد دینی و گشتار و در بدری و فرار از ایران فرا گیر شد. مردم ایران قربانی فریب دو جریان دینی و چپی شدند . درتاریخ شیعه فقط 72 تن در گربلا گشته شدند در حالیکه سازمان شیعه رجوی تا کنون دها هزار نفر را گشته و
هیچ عقل سلیمی و هیچ وجدانی انسانی حاضر به پذیرش این همه رنج وننگ و فقر و بدبختی برا ی کشورش و مردم ان غیر از چپها و دین گرایان نمیباشد .نه تنها اخوندها از گشتن و گشته شدن برای بهشت باک ندارند بلکه مجاهدین هم برای رسیدن به قدرت با شیطان هم اهنگ میشوند و چپها از انها پشتیبانی میکنند .