رژیم جمهوری اسلامی در طول

اسارت بار استعماری چنانکه در تاریخ ها نوشته شده، با خشم و مخالفت شدید مردم ایران مواجه شد . وقتی دولت انگلیس نتوانست از طریق تحمیل قرار داد 1919 بر شئون سیاسی و احتماعی ایران تسلط کامل داشته باشد، تمهیدی دیگر اندیشبیده، متوسل به کودتائی سیاه در روز 3 اسفند سال 1299 شمسی شدند . دو عامل بومی این کودتای امپریالیستی، رضاخان قزاق و سید ضیا الدین طباطبائی بودند. این سید ضیا روزنامه نگاری بود که آشکارا برای بریتانیا جاسوسی میکرد و از آن دولت سلطه گر، حقوق دریافت میکرد . کودتای 3 اسفند در حقیقت امر تمهیدی استعماری بود که بدان وسیله ، دولت انگلستان از طریق قانونی، سیاست خود را در ایران پیش میراند. با سر کار آمدن رضا خان، آژادی های سیاسی از کشور رخت بر بسته و زمیتنه برای شکستن قلم ها ، بستن زبانها ، سر به نیست کردن مخالفین سیاسی و از بین بردن دست آوردهای انقلاب مشروطه، فراهم شد. پس از رسیدن به قدرت، یکی از خدمات رضا شاه به اربابان خود یعنی انگلیسی ها انعقاد قرار داد نفت در سال 1933 میلادی بود. این قزار داد استعماری به مدت 60 سال یعنی تا سال 1993 منابع عظیم نفت ایران را در اختبیار دولت انگلستان قرار میداد . در این قرار داد ننگین ، سهم ایران از نفت کمتر از بیست در صد بود که با کلک هائی که شرکت نفت ایران و انگلیس جور میکرد ، در آمد ایران از نفت خود، به ده در صد کل سود حاصله از فروش آن نیز نمی رسید! مبلغی که شرکت نفت همه ساله به خزانه داری انگلستان می ریخت ، به مراتب از سهم ایران بیشتر بود! سرکوب جنبش کارگری و کمونیستی ایران یکی دیگر از اعمال سرکوبگرانه رضا شاه بود که این شاه دیکتاتور برای خوش خدمتی برای آنهائی که وی را به قدرت رسانده بودند، انجام میداد. این مختصر را در مورد بر سر کار آمدن رضا شاه نوشتم که روشن گردد کودنای سوم اصفند 1299 ، کار انگلیسی ها بود و نه اقدام متهورانه یک افسر قزاق در همراهی با یک روزنامه نگارمزد بگیر بریتانیا.