غالب رقص و آوازهای این
Anonymous
غالب رقص و آوازهای این دیاسپورا تکراریست و ملال آور.
موسیقی و رقص اکثر اقوام ایرانی بدلیل حاکمیت ارتجاع شاه و شیخ و کمتود حمایت فرهنگی، تمراریست و در طول 300 سال گذشته هیچ تغییر و نوآوری نداشته.
موسیقی زمان شاه غالبا کوچه بازاری شهرنویی بود.
موسیقی کلاسیک ایرانی هم لب حوضی سلطنتی آخوندی طبقاتی فئودالیست.
در حکومت جمهوری سکولار دمکرات آینده باید موسیفی شاد مردمی امید زیبای کار جمعی بومی، تشویق و خلق و حمایت گردد.