منظور آقای آلبایراق، از

بیمارستان، از فوتبالیست تا مربی فوتبال، از سرباز تا درجه دار، از هوداران تیراختور تا هواداران تیمهای والیبال اورمو، از کشاورز تا بازاری، از ویلاک نویس تا مجری برنامه تلویزیون، از شعرا و نویسندگان، تا محققین و دانشمندان، از دانشجویان تا اساتید دانشگاهها، ازهنرمندان و آوازه خوانان تا معلمان روستاها، از روزنامه نگار تا شوفر تاکسی، از دستفروش تا مغازه داران، از مردم عادی تا محققین و دانشمندان، از پناهجویان تا افراد منفرد خارج از کشور، از رسانه های جمعی آزربایجان، تا سایتهای خبری...، بقول آقای... گویا همه اینان که در برابر فاشیسم در برابر پانفارسیسم و پان ایرانیسم، در برابر رژیم جنایتکار اسلامی سینه سپر کرده اند، برای احقاق حقوق ملی مدنی، زبانی فرهنگی، اقتصادی سیاسی، و حق تعیین سرنوشت مبارزه میکنند، از نظر ایشان همه اینان بوز قورد و فاشیسم هستند، اما ایشان با افکار فالانژ و فاشیستی خود، که حرکت ملی آزربایجان را به فاشیسم و بوزقوردیسم ربط میدهد، آدم دمکراتی است؟! عجب حرف خنده داری میزند! اکنون لازم است این سئوال مطرح شود: آیا ایشان نماینده لابی ارمنی است؟ آیا از طرف آنان تغذیه فکری میشود؟ ایشان که مثل لابی ارمنی با بر چسبهای ناروا، در مقابل حرکت ملی آزربایجان ایستاده است؟! ایشان که به بهانه مانقور!، بملت آزربایجان و فعالین حرکت ملی، فاشیسم خطاب میکند؟ اگر واقعا آدم منطقی است، اگر به گفتار خود باور دارد، رو در رو با مردم صحبت کند.آیا ایشان به اندازه خانم شریفه جعفری شهامت و جرئت ندارد، عکسش را بالای مقاله اش بگذارد؟ بعد از سی سال خود را بمردم آزربایجان نشان دهد؟ کسی که در سوراخی خزیده مثل ماموران اطلاعاتی رژیم تهران علیه حرکت ملی لجن پراکنی میکند؟! چه فرقی با رژیم دارد؟ اگر کسی به گفتار خود حقانیت قائل است لازم است از پرده محجبه خارج شود، مثل خانم شریفه جعفری بی پرده با مردم آزربایجان صحبت کند. آیا وقت آن نرسیده است، ... از خانمهای آزربایجان روش مبارزه را یاد بگیرند؟!