سالها پیش نماینده مجلسی در ایران حرف درستی زد که موجب خنده و تمسخر گردید و آن این بود که در سخنرانی خود گفت دو حرف دارم که اول دومی را میگویم. منظور این بود که بدون ذکر مقدمه, حرف اول بی معنی میگردید. با این مقدمه, اگر فرصتی پیش آمد به " 5- در رابطه با فدرالیسم،غیر از آنچه آمد ، آیا مسئله ی مهم دیگری در نظر دارید که مطرح کنید؟" خواهم پرداخت. عجالتا بی مناسبت نمیدانم که خلاصه مقاله اخیر William Blum نویسنده آمریکایی را جهت اطلاع دوستان ذکر کنم.
ویلیام بلوم ۸۴ ساله در جوانی کارمند وزارت امور خارجه آمریکا بود ولی به علت مخالفت با جنگ ویتنام استعفاء داد و به کار نویسندگی و روزنامه نگاری در آمریکا و اروپا و آمریکای جنوبی پرداخت. در زمان اقامت او در سالهای ۷۳ - ۱۹۷۲ در شیلی او شاهد کودتای پینوشه بود. در سال ۲۰۰۶ اساما بن لادن در ا-میلی خواندن کتاب
" اگر از من بپرسید در دنیا تعداد لعنتی زیادی کشور وجود دارد. آیا مکانی برای هئیت های نمایندگی بیشتر در سازمان ملل وجود دارد؟ جای پارکینگ چطور؟ آیا مردم کاتالونیا که در اول اکتبر میخواهند تقاضای استقلال نمایند میدانند که دولت جدید باید صدها سفارتخانه و کنسولگری با اسباب و اثاثیه در سراسر دنیا ایجاد کند و برای تعداد زیادی کارمند, منزل و آپارتمان مجهز و اتومبیل تهیه نماید؟ چند میلیارد دلار مالیات باید از شهروندان کاتالونیا جهت این مخارج اخذ گردد؟ مخارج نظامی چطور؟ هر کشور "قابل احترامی" محتاج ارتش و نیروی دریائی و مخارج ملزمه است. بیش از یکی دو میلیارد دلار هم خرج عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا خواهد شد. و همه اینها برای " حق تعیین سرنوشت " کاتالونیا ؟ چرا همه استانها و شهر ها و محله ها هم نباید از " حق تعیین سرنوشت " برخوردار باشند؟ منهم میخواهم رئیس جمهور شوم. در دنیا کشورهای زیادی شبیه اسپانیا وجود دارد.". " تا چه قبول افتد و چه در نظر آید".
https://www.counterpunch.org/2017/09/28/the-plague-of-nationalism/
https://en.wikipedia.org/wiki/William_Blum
https://williamblum.org/about