من از نزدیک مسائل کردستان و

آنچه که تورکمن ها در تحت حاکمیت کورد ها بدست آوردند در طول تاریخ کم سابقه بوده است. آنها بیخودی و بی دلیل به کردها و استقلال کردستان رای ندادند. دوستمان آمارگیری دوران صدام را درست میداند. چنین نیست. تورکمن هیچ وقت در کرکوک اکثریت نبوده است. قبلا صدام به جمعیت عربها را در کرکوک افزود و در دوره کردها هم کردها به جمعیت کردها افزودند بی آنکه اقدام خشونت آمیز مانند عربها علیه تورکمن ها بکنند.
ماده 140 را دولت عراق به اجرا در نیاورد. کردها در این رابطه گناهکار نیستند. کردها بیش از هر کس دیگری جهت اجرای ماده 140 تلاش کردند.
خلاصه : تورکمن توان تشکیل دولت و اسنقلال ملی را ندارد . ترکیه هیچ کمکی به آنها نکرد و حتب به آنها پشت کرد. اکنون تورکمن ها، کردها را به عربها ترجیح میدهند. در این میان نویسنده چه آلترناتیو عملی نه خیالی برای تورکمن دارد؟ آیا دشمنی کور و بی هدف نان و آبی به تورکمن خواهد آورد؟ آیا حفظ تمامیت ارضی عراق و ماندن در سلطه عربهای فاشیست عراق به تورکمن ها فایده ای دارد؟ انصافا تورکمنها در اقلیم کردستان به حقوق ملی بیشتر دست یافتند یا در مناطق دولت مرکزی؟
ابعد از جواب دادن به این سوالات بیشتر صحبت خواهیم کرد. تا زمانیکه به این سوالات جواب داده نشود همچنان در بین افراطیون بوزقورد مسابقه و رقابت دفاع از تورکمن و دشمنی با استقلال کردستان شعله خواهد کشید. در حالی که اکثریت تورکمن ها در زیر سلطه دولت مرکزی سرکوب و آسمیله میشوند و یک پانترک بوزقورد وجود ندارد که به دولت مرکزی عراق انتقاد کوچکی هم بکند. دولت ترکیه بعد از آن همه داد و غوغا هیچگونه کمکی به تورکمن ها نکرد و آنها را به قیمت نفت ارزان بارزانی فروخت. حالا هواداران پانترکیسم کاری به جنایات و اشغالگری شهرهای دیگر تورکمن توسط دولت عراق ندارند و آن را طبیعی جلوه میدهند ولی سر کرکوک که اکثریت هم کردها هستند غوغا راه انداختند و حاکمیت و اشغالگری دولت فاشیست و اسلامی عراق را بر دولت مستقل کردستان ترجیح میدهند. در حالی که تورکمن ها برخلاف پانترکیستها فکر میکند و خیانت پانترکیستها را با پوست و گوشت خود حس کردند و حالا بدبختانه یا خوشبختانه حکومت کوردی را به حکومت عربی ترجیح میدهند.