سلام جناب سازاخ؛
بهنام چنگائی
سلام جناب سازاخ؛
اوغلان گوزلم! گینه ده سن منه آد وردن! سنن الینن نینیم هاریا قاچیم؟ دوست گرامی! بدانید که من تنها فرصتش را داشته و زبان زیبا و دلنشین شما را بخوبی فراگرفته ام. اما جد در جد از سوی پدر و مادر لر بوده ام، اگر چه بیان و اعتراف به لر بودنم در من هیچگونه تعصب ملی را برنمی انگیزد و یا تفاوت ارزشی و غیره ای را در برابر دیگران برایم ایجادنکرده و نمی کند، با اینوجود لازم دیدم که تکرارکنم من خرم آباد به دنیا آمده ام.
با شوریدگی بالائی بگویم که برای من ترانه های عاشیقلار به همان اندازه دلنشین است که دایه دایه ی لری و یا آنت عمری ام کلثوم مصری و یا هزارها ترانه ی دیگران.
در ارتباط با نقدتان متوجه سوژه ی مورد نظرتان نشدم. اگر خواستید، لطفا آنرا روشن کنید تا به همفکری بپردازم.
به هررو شما می دانید که من از مدافعان تمرکززدائی و به تبع آن خواهان فدرالیسم باب فرهنگ خودمان بوده و هستم که بهتر است و یا می باید پیرامون چگونگی آن و البته بی تعصب به همفکری های موجود و لازم خود پرداخت و راه فدرالیسم ایرانی را کشف و روشن کرد. من بارها در نوشته هایم از ضرورت ساختار فدراتیو پشتیبانی کرده و دیدگاه هایم را در مورد آن بازتاب داده ام.
باسپاس
باسپاس