"" کلّ مقاله، جز کلی گویی، چیزی برای گفتن ندارد ""اگر بپذیریم دموکراسی مدیون حداقل رفاه است """ باید به این پرسش جواب بدهیم "" چگونه به آن رفاه برسیم؟ ۱- سرمایگذاری روی جوامعی که صاحب روحیه بالای کار آفرینی هستند. در ایران نکبت زده، ترکان دارای این خصلت هستند. ۲- تثبیت نهاد‌ها و سازمان هائی که توان رقابت در دنیای پیشرفته امروز را دارند. اگر این ۲ پیش شرط حاصل شوند یک جامعه توان "" جذب مغز‌ها "" و "" حفظ مغز‌ها "" را خواهد داشت. شما ببینید امروز در "" دانشگاه هاروارد آمریکا، داستان موفقیت خطوط هوائی ترکیه، به عنوان یک "" نمونه قابل مطالعه برای ترمهای بیزینس / تجارت / بازرگانی تدریس می‌‌شود. در مقابل جامعه شناس ساده لوح جهان سومی تحصیل کرده خارج، روی مفاهیم انتزائی مانند " پسا ساختار گرائی، پست مدرنیسم "" صبح تا شب، گلو پاره می‌کند. کمونیست / توده‌ای ما هم، دست کمی از این جامعه شناس ما
http://www.performancemagazine.org/turkish-airlines-industry-high-level/
Turkish Airlines – the success story becomes a case study at Harvard