تئوریسین های اشغالگران و دولتهای سلطه گر همیشه به مردم استعمار زده و اسیر منت میگذارند که ما باعث شدیم وضع اقتصادی شما بهبود یابد اگر از ما جدا شوید و دولت مستقل تشکیل بدهید از گرسنگی می میرید. دوستمان آقای یحیایی علاوه بر اشکال تراشی به رهبری کردها مشکل اقتصادی را هم مانع استقلال میدانند و چنین تبلیغ میکنند که چون کردستان اقتصاد ضعیف و داغانی دارد و به بازار ترکیه و ایران وابسته است نمی تواند به استقلال برسد.
ایشان می نویسند: "باید پیش از همه پرسی استقلال، زمینه های اقتصادی اجتماعی آن فراهم شود و نیروی رهبری که آن را اداره می کند صلاحیت پیشبرد پروسه استقلال را داشته باشد."
در ادامه می نویسند:" شرط نخست استقلال، بنیان های قدرتمند اقتصادی و نهاد ها و تشکل های مستقل سیاسی است ."
این دیدگاه کلا غلط است. آقای یحیی از حق تعیین سرنوشت کردها حمایت میکند و موضع خوبی نسبت به کردها دارد اما
نویسنده حرفهای روشنفکران ملل استعمارگر را تکرار میکند که در علوم سیاسی بیا و برویی دارند اما واقعیت مبارزه ملل تحت ستم خلاف آنرا اثبات کردند.
باید پرسید کدام ملت با اقتصاد پیشرفته، صنایع و تولید عالی و یا با درآمد سرانه بالا به استقلال رسیده است؟
آیا ملل استعمار زده افریقا در موقع اعلام استقلال ملی اقتصاد پیشرفته داشتند یا درآمد سرانه یک دلار در روز یا هفته داشتند؟
آیا 20 کشور استقلال یافته از اتحاد شوروی سابق و یوکسلاوی اقتصاد خوبی داشتند؟
آیا آلمان ویران شده بعد از جنگ جهانی دوم یا کویت که در جنگ خلیج با خاک یکسان شد و یک نفر هم در آن باقی نمانده بود یا سوریه فعلی و افغانستان دیروز که اقتصاد ویران شده داشته و دارند، استقلال قبلی شان را از دست دادند؟
اصلا کدام کشور کنونی که استقلال دارند از اقتصاد خوبی برخوردار است؟ از امریکا تا اروپا و از روسیه تا افریقا که همگی استقلال ملی و سیاسی دارند کدامیک در بحران های اقتصادی نظام استثمارگرانه سرمایه داری غرق نشده اند؟
آقای یحیایی خودشان از ملت و مردمان استعمارزده هستند و میدانند که یکی از اهداف جنبش ملی، رهایی بخش و استقلال طلبانه آذربایجان خلاصی از عقب ماندگی اقتصادی است که دولتهای مرکزی و اشغالگر ایران به اقتصاد آذربایجان تحمیل کردند. ملل حاکم و استعمارگر همیشه ملل تحت ستم را در شرایط فق و عقب ماندگی اقتصادی نگه میدارند و با چپاول تروت های مختلف ملل تحت ستم اقتصاد مرکز را رشد و توسعه میدهند.
بنابر این اگر با توجه به نظرات آقای یحیایی ملل تحت ستم هیچ وقت نباید اعلام استقلال کنند. چونکه بنا به نظر ایشان و استعمارگران مللی که اقتصاد ضعیف و وابسته دارند شرایط و زمینه استقلال ملی را ندارند.
نه خیر. تمام مللی که برای استقلال جنگ کردند و خون دادند بر پایه اقتصاد ویران دولت و کشور بنا کردند و در مدت کوتاهی اقتصاد قدرتمندی را شکل دادند . کافی است به توسعه و رشد اقتصادی و در آمد سرانه کشورهایی که در سالهای اخیر استقلال یافتند دقت و مراجعه کنیم تا متوجه شویم که رشد و توسعه و درآمد سرانه آنها دهها برابر نسبت به دوران مستعمره گی شان بیشتر رشد کرده است. لطف کنید همین آذربایجان شمالی خودمان را با سالهای 1980 و یا دوران استعمار روسیه بر آن را مقایسه کنید.
در این صورت متوجه خواهید شد تحلیل شما در مورد کردستان جنوبی اشتباه میباشد. امیدوارم تحلیل اقتصادی شما بهانه ای برای دشمنی با استقلال کردستان نباشد. کردستان باید مستقل شود و مردم اراده خود را به نمایش گذاشتند. کردستان صد در صد مستقل خواهد شد. دشمنی با استقلال کردستان به معنای افتادن به دام ترکیه و ایران و عراق و سوریه است. نیروهای دمکراتیک خاورمیانه باید بدون هیچ قید و شرطی باید از استقلال کردستان دفاع کنند . چون دفاع از استقلال بمعنای دفاع از آزادی و دمکراسی میباشد.