Skip to main content

من در دهه 60 زمانی که وارد

من در دهه 60 زمانی که وارد
کانال سیزده

من در دهه 60 زمانی که وارد دبیرستان شدم با حرکت حق طلبانه آذربایجان آشنا شدم و از وجود دکتر زهتابی دکتر صدیق و دیگران استفاده کرده و یاد گرفتم مرحوم زهتابی همیشه میگفت مشکل ما فرهنگی است و سعی کنید فعالیت فرهنگی داشته باشید نه سیاسی در آن دوران خفقان. هر چه زمان گذشت من بیشتر به این حرف رسیدم . مشکل ما آن زمان هم و الان هم کسانی بوده و هستند که به جای اندیشیدن بیشتر احساس میکنند بجای سیاست در ادبیات غرق شده اند و سیاست را از منظر غزل میبینند. آذربایجان سکوت کرد اما نه عاقلانه بلکه احساساتی بود . آذربایجان و خصوصا تبریز و حرکت ملی دیگر در دست اندیشه و سیاست نیست بلکه در دست تراختور و احساسات است. ما هنوز نتوانسته آیم بدون آنکه به ما توهین کنند به خیابان بیاییم. شاید بیشتر از کل احزاب ایران احزاب تک نفره داریم اما نتوانسته آیم یک کانال تلویزیونی در حد کانالهایی دسته چندم ترکیه داشته باشیم.

آقای لوائی سکوت فریاد است اما در شعر و غزل نه در عالم سیاست و عالم واقع. آذربایجان اگر با دیگران علیه ظلم وستم برخیزد به تنهایی حتی قادر نخواهد بود یک خیابان یک طرفه در تبریز را دو طرفه کند اگر امکان پذیر بود الان کشوری به نام کردستان همسایه آذربایجان بود. شما ها یک حرکت مدنی و دمکراسی خواهان و حقوق بشری را به یک بازی فوتبال به دعوای دو لمپن ترک و فارس به امثال قاضی زاده تقلیل داده آید . میدانم به جایی وابسته نیستی اما احساسات شما از شما یک بازیگر در زمین جمهوری اسلامی ساخته است. امیدوارم در نوشته هاتان به جای شعر از واقعیات بنویسید.