سلام جناب رزایه؛
بهنام چنگائی
سلام جناب رزایه؛
نوشته اید:
ما از کشوری سخن میگوئیم که در آن از سالها هیچگونه حزبی، سندیکائی و سازمانی مستقل و آزاد وجود نداشته . انقلاب هم درست در اینگونه کشورها با این گونه مشخصات یادآوری شده روی میدهد. وتاکنون هم هیچ انقلابی را من نمیشناسم که به دمکراسی انجامیده باشد. پس اگر ما از این گذشته آموزه ایی نیندوزیم، همه امیدهایمان دوباره دود خواهد شد.
بخشی از نوشته ی شما درست است ولی با نتیجه گیری شما موافق نیستم. که دگرگونسازی به دمکراسی نمی انجامد!
دوست گرامی شما بمن بگویید در کجای جهان مبارزه های مردمان به دمکراسی اقتصادی آنجامیده است؟
آیا ما قبول داریم که دمکراسی دوسو دارد؟ دمکراسی سیاسی و دمکراسی اقتصادی. دوست من! در جهان غرب جز از دمکراسی نیم بند بورژوائی خبری نیست. فقر و تنگدستی در خود آمریکای جهانخوار کو اروپا دارد ولاک و بیداد می کند.
بیاد بیاوریم جنبش وال استریت را که درخواست دمکراسی اقتصادی داشت و بسرعت توسط نیروی قهری سرکوب، خفه و ویران گشت؛ تا مگر ثبات سرمایه آسیب نبیند و راسیست میلیاردر و زن ستیزی همچون ترامپ از آن بدرآید.
در آلمان فدرال هم خواسته های دمکراسی اقتصادی و تند سرخوردگان و همراهان آنها در هامبورک بشدت سرکوب و پیشروان آن شناسائی و تحویل محاکم قضائی راست هار شدند. خوب این است راه حل غرب و سرمایه سالاری جهانی! مگر می شود با این دمکراسی یکسویه تحولی برای زندگی پائینی های 99%درصدی ایران، منطقه و جهان بدست آورد؟ سرمایه سر و مور گنده برجهان حکم می راند. همین!
فرزند من و شما چه گناهی دارد که پدرش ندار است و باید تاوان نداری او را بدهد؟! چرا نباید این سیستم جهانی و ضدبشری و راسیست درهمریخته و نابود شود؟ آیا با دمکراسی می توان به زدودن فقر و شکلگیری برابر در تکوین شخصیت دست یافت؟ هرگز!
و تمام دعوا هم برسر همین ناخوانی و نابرابری های ارزشی ست؛ که تاکنون در سطح ایران و جهان بی پاسخ مانده و تفاوت دارا و ندار بسان " کاه با کوه " شده است و روز بروز این فاصله بیشتر و بیشتر می شود و چرا؟ در حالیکه از نظر عددی درست برعکس می باشد و 99% ها در خدمت 1%های انگل و مفتخور می باشند و این بشدت مسخره است.
بهرحال من با خشونت تحت هیچ شرایطی موافق نیستم؛ اما دگرگونی را هم با دمکراسی یکسویه بیشتر یک طتز بی مزه و رسوا می دانم. باید ما راه حل هائی بیابیم که قدرت های داخلی و جهانی ما را در برابر هم نگذارند!
باسپاس از شما
در آلمان فدرال هم خواسته های دمکراسی اقتصادی و تند سرخوردگان و همراهان آنها در هامبورک بشدت سرکوب و پیشروان آن شناسائی و تحویل محاکم قضائی راست هار شدند. خوب این است راه حل غرب و سرمایه سالاری جهانی! مگر می شود با این دمکراسی یکسویه تحولی برای زندگی پائینی های 99%درصدی ایران، منطقه و جهان بدست آورد؟ سرمایه سر و مور گنده برجهان حکم می راند. همین!
فرزند من و شما چه گناهی دارد که پدرش ندار است و باید تاوان نداری او را بدهد؟! چرا نباید این سیستم جهانی و ضدبشری و راسیست درهمریخته و نابود شود؟ آیا با دمکراسی می توان به زدودن فقر و شکلگیری برابر در تکوین شخصیت دست یافت؟ هرگز!
و تمام دعوا هم برسر همین ناخوانی و نابرابری های ارزشی ست؛ که تاکنون در سطح ایران و جهان بی پاسخ مانده و تفاوت دارا و ندار بسان " کاه با کوه " شده است و روز بروز این فاصله بیشتر و بیشتر می شود و چرا؟ در حالیکه از نظر عددی درست برعکس می باشد و 99% ها در خدمت 1%های انگل و مفتخور می باشند و این بشدت مسخره است.
بهرحال من با خشونت تحت هیچ شرایطی موافق نیستم؛ اما دگرگونی را هم با دمکراسی یکسویه بیشتر یک طتز بی مزه و رسوا می دانم. باید ما راه حل هائی بیابیم که قدرت های داخلی و جهانی ما را در برابر هم نگذارند!
باسپاس از شما