آقای دکتر دوشوکی؛ دفاع شما از جمهور مردم و نفی سیستم ارتجاعی سلطنت و اینکه ، بازگشت به عقب و پناه بردن به مارغاشیه، راه نجات از عقرب جراره نیست ، به راستی که قابل تقدیر است ؛اما شما واقعا رضا پهلوی را، سرمایه ی اپوزیسیون ایران می دانید؟! این چه سرمایه ای است که مدام آمادگی خود را برای استبداد اعلام می فرمایند و به هر بهانه ای از پدر جنایتکار و خائن خود دفاع می کنند.
آقای دوشوکی؛ " نظام پادشاهی پارلمانی" که پهلوی چی ها دم از آن می زنند، مانند دیوی زشت روی و بدهیبتی است که سر و پایش را پوشانده باشند.
نکته مهم دیگر این است که رضا پهلوی و طرفدارانش، هیچ گونه شانس و توانی و اراده ای و خطری برای سرنگونی رژیم آخوندی ندارند؛ رضا پهلوی و طرفدارانش مرد میدان نیستند.
پادشاهی خواهان؛ هیچ فرقی با آخوند و پاسدار و بسیجی ندارند. چون هر دو گروه نوکر صفت هستند و غایت آرزویشان دست بوسی سرخر و
در یک کلام ، این گور به گوری (خمینی خون آشام) محصول همان گوربه گوریست(شاه خائن) ، یکی سایه ی خدا یعنی ظل الله و دیگری روح خدا، یعنی روح الله که بر مال و جان و روان خلق محروم ایران چنگال خونین خود را فرو برده اند.
بهتر است که سینه چاکان و جان نثاران رضا پهلوی، سر از برف بیرون بیاورند و بپذیرند که دوران حکومت استبدادی پادشاهی به سر رسیده است.
باری، نفی دو رژیم مستبد و ارتجاعی شاه و شیخ ،نخستین گام برای تحقق جمهور مردم و تشکیل یک حکومت ملی و سکولار است.
در پایان آقای دکتر دوشوکی باید به شما بگویم که مسئله ی بسیار مهم در رابطه با جنبش سرنگونی طلبانه ی توده های مردم و اپوزیسیون سرنگون طلب جمهوریخواه، مسئله ی رهبری این جنبش است که به نظر من شایسته ترین و بهترین گزینه برای رهبری جنبش انقلابی مردم، "شورای ملی مقاومت ایران" می باشد.
***به امید پیروزی خلق قهرمان ایران***