گاهی ایمیل هایی دریافت می کنم که فرستندگان آنها از سانسور شدن کامنت های خود در "ایران گلوبال"، تنها به خاطر بیان دیدگاه، گله می کنند. من خود بارها در مورد سانسور برخی از کامنت ها به علت عقیدتی، به طور خصوصی به مدیر تارنما و نیز با انتشار کامنت یا نوشتار در خود تارنما، اعتراض کرده ام. به دید من تنها موارد عدم انتشار یک کامنت، توهین، واژه های رکیک یا تهمت بی مدرک به اشخاص یا گروه های معین اجتماعی است. سانسور کامنت به علت ابراز دیدگاه و اندیشه، هرچه که باشد، ناموجه است. متأسفانه در تارنمای ایران گلوبال، مشکل عدم رعایت اصل آزادی بیان از یک سو و انتشار توهین به برخی از کاربران و نویسندگان از سوی دیگر، همواره مشکل زا بوده است، به گونه ای که مدیر تارنما به تازگی تصمیم به منع گذاشتن کامنت در زیر نوشتارها، به عبارتی پاک کردن صورت مسأله به جای حل آن، گرفته است! روشن است که این شیوه نیز نمی تواند
گاهی ایمیل هایی دریافت می کنم
گاهی ایمیل هایی دریافت می کنم
کاوه جویا
مشکل انتشار کامنت ها را حل کند، چنانکه خبر می رسد که در شیوه ی نوین نیز سانسور خودکامانه ادامه یافته است. من خود در گذشته بیش از یک سال مسؤولیت نشر کامنت را بر گردن داشتم و در این مدت همواره از دخالت مدیر (یا شاید کسان دیگری) در کار انتشار کامنت ها در زحمت و معترض بودم و سرانجام به همین دلیل از این مسؤولیت کناره گرفتم. به دید من راهکار مشکل نشر کامنت ها رعایت "اصل آزادی کامل بیان عقیده و ممنوعیت توهین و تهمت بی مدرک" است. این شیوه، مستلزم رعایت برابری کامل میان همه ی کاربران و پایان دادن به "حقوق ویژه" ی نورچشمی هاست و به همین علت برای مدیر تارنما دردناک می باشد. اما در عوض بر میزان آزادی، اعتبار و اعتماد خوانندگان می افزاید و محیطی امن برای بیان و برخورد همه ی اندیشه ها و گرایش های سیاسی و فلسفی فراهم می آورد. بدون رعایت این راهنمای عمل، بالا و پایین بردن کامنت ها به مکان ها و فضاهای گوناگون، این دشواری را حل نخواهد کرد.