نتیجه تمام این عوامل این شد

با از دست رفتن استانبول که حکم قلک پول و مرغ تخم طلای آک پارتی را داشت، این حزب و دایره وسیع رانتخواران و مفسدین اقتصادی لانه کرده در آن به شدت به مشکل برخواهند خورد. شکافها در حزب از همین حالا شروع شده و طبق شنیده ها در یکی دو هفته آینده علی باباجان که از چهره های خوشنام و دست پاک حزب است، از آک پارتی جدا شده و حزب جدیدی را تاسیس خواهد کرد (حتی گویا همین امروز استعفایش را تسلیم کرده). در این وسط، حزب کوچک وطن نیز طبق روال معمول چند سال اخیر سقوط شتابان خود را ادامه داد. به طوری که در صد آرای این حزب از 0.2% (بیست صدم درصد) انتخابات 31 مارس به 0.17% (هفده صدم درصد) افت کرد تا شاید درس مجددی باشد برای آنانی که با گوشهای سنگین قصد لجبازی با اراده ملت را دارند.
به این ترتیب، مردم ترکیه با انتخاب خود گام مهمی برای اصلاح مسیری اشتباه و بازگشت به مسیر دموکراسی و لائیسیته برداشتند. مبارکشان باشد و به امید اینکه پایه های دموکراسی و لائیسیته در این کشور محکم و استوار شود. از امروز تا 4 سال بعد انتخاباتی در پیش نیست. ولی بعید است که اوضاع به این ترتیب پیش برود. آک پارتی توان و اراده ای برای اداره کشور ندارد. فساد سر تا پای این حزب را گرفته و اساسا این تشکیلات را از تعریف حزب خارج و به مجموعه ای از افراد بله قربان گو و حافظ در درجه اول جیب خود و در درجه بعد منافع شخص اردوغان تبدیل کرده. احتمالا انتخابات زودرس در پیش خواهد بود. اگر چنین شود، باید ببینیم اوپوزوسیون ترکیه در آن انتخابات چه خواهد کرد.