روشن است که با ناسیونالیسم و

زبان پرستی، خاک پرستی، کهنه پرستی، مرده پرستی و ..... چاره کردن بحران هائی که انسان ها در پهنه جهانی دچارشان می شوند مانند زمین لرزه، سیل، بیماری های واگیر و ..... ناشدنی است و هنگامی می توان بحران هائی که انسان ها در پهنه جهانی دچارشان می شوند را چاره کرد که همه انسان ها خود را هم میهن یکدیگر بدانند! کدام میهن؟ میهنی به نام کره زمین! که این آرمان تک میهنی (انترناسیونالیسم) نام دارد.

در فرجام تاریخ نیز یک کشور در جهان برجا خواهد ماند، کشوری به نام کره زمین و این کشور در سایه عمومی سازی نهادهای اقتصادی (سوسیالیسم) و بهره برداری مشترک و برابر مردم از دارائی های سرزمینشان (کمونیسم) گردانده خواهد شد و هر کس در برابر این روند بایستد در لابلای چرخدنده های حرکت تاریخ خرد و نابود خواهد شد!