با عرض سلام، نقد بنده به علت

به عنوان نمونه به علت تحقيق در مورد شخصيت خائنى مانند تقى زاده، با كمال احترام نقل قول هاى جناب صدرالاشرافى را ناشى از اعتقاد قلبى تقى زاده به آنها نمى دانم. نخست بايد عرض كنم كه داد و ستد لغات بين زبان ها امرى طبيعى و براى پويايى يك زبان ضرورى است و بنده هم از برخى معادلِ تركى يابى هاى نامأنوس و افراطى جناب باهارلى بى زارم.
اما در كل نوشتهء جناب على خانى را نشأت گرفته از عدم آگاهى ايشان از حوزهء زبانشناسى يافتم، براى مثال استهزاى واژهء «ياشاييش» از سوى ايشان يكى از همين موارد است، در طول يك قرن گذشته به سبب عدم آموزش به زبان تركى بسيارى از اغلاط در زبان ما متداول گشته و به دليل عدم وجود ارگانى براى تصحيح آنها به عنوان اصل پذيرفته شده اند. يعنى همچنانكه خود جناب على خانى ذكر كرده اند واژهء صحيح براى بيلن حالت «خيس بردن» كلمهء تركى «ائسلاك» صحيح است نه واژهء غلط مصطلح «ياش»!
يا براى «انتظار كشيدن» همانطور كه جناب باهارلى ذكر كرده اند واژهء صحيح «بئكلمك» است نه «گؤزلمك»؛ با توجه به علم زبانشناسى و ساختار كلمه به احتمال زياد واژهء «گؤزلمك» استعاره اى از عمل «انتظار كشيدن» است كه در شعر استفاده مى شده و در طول زمان تبديل به كليشه و ايضاً باز به سبب عدم آموزش زبان تركى جايگزين اصل واژه در زبان مردم عامه شده است، نمونهء اين كليشه ها در تمام زبان ها موجود مى باشد. نكتهء ديگر در نقد سخنان جناب عليخانى محدود كردن ايشان به دايرهء لغات زبان تركى شهرهاى آذربايجان است! هم اكنون فرهنگستان زبان فارسى از خزاين واژگانى تمام زبانهاى هند و ايرانى اعم از كردى، سانسكريت، هندى، لرى، مازنى و … جهت توليد واژه هاى جديد و غناى زبان فارسى استفاده مى كند. در خود كشور تركيه به هنگام انقلاب زبانى آتاترك (ديل دئوريمى) براى تدوين زبان تركى معيار و غنى از تمام منابع تركى اعم از تركى آذربايجانى و تركى جغتايى استفاده شده است و هنوز هم مى شود. تغييرات جزئى لهجهء آذربايجان با لهجهء آناتولى (جداى از موارد ذكر شده در ديل دئوريمى) تنها به علت اختلاط بيشتر آذربايجانى ها با مغولان و تركان قپچاق است، اصولاً واژگانى كه در زبان ما وجود داشته و در آناتولى وجود ندارند ريشهء قپچاقى دارند، براى مثال كلماتى مانند: «جئرماق= پاره كردن»، «قادايين آلئم=بلات به جونم»، «آپارماق= بردن» و ...
به نظر بنده اين نهايت جهالت است كه اين كلمات در اصل بيگانه را متعلق به خود دانسته و با تعصبى كور به جنگ كلمات فراموش شده اى كه در اصل متعلق به خود ما بوده ولى به دليل فراموش نشدن هنوز هم در آناتولى استفاده مى شوند، برويم!
زبان آذربايجان تركى اغوزى است نه تركى قپچاقى، به همين ترتيب هم تعصب ما بايد روى واژگان اغوزى باشد نه قپچاقى، لطفاً در مبحث زبان از دايرهء تنگ آذربايجان بيرون بياييد، دانته پدر زبان ايتاليايى امروز محسوب مى شود، ايشان براى تدوين زبان امروزى ايتاليا تمام لهجه هاى مورد استفاده در ايتاليا را مورد بررسى قرار داده و سپس با انتخاب يكى و ايجاد تغييراتى آثار خود را با آن ماندگار كرده است.