قشقایی زاده های قرلخ و

قشقایی زاده های قرلخ و بوچاقچیپان تونگوز نادان اگر اصل و نصب خوداش را فراموش کرده یا کور است و نمیتواند ببیند که که تا همین امروز برادران بسیار اصیل اش در دهها ایل و طایفه موزه کامل تاریخ اش هستند جلوی چشم اش به زندگی اصیل خود مشغول اند
یک مسافرت در قرن بیست و یکم به این ایلات هر انسانی را به تعجب وا میدارد
این اقوام هر کجا که باشند تقریبا یکسان هستند و به یک شکل زندگی میکنند
تقریبا همگی به شغل شریف چوپانی و گوسفند چرونی مشغول اند
هیچ جا و مکان مشخصی ندارند
هرگز در خانه و مکان ثابت زندگی نمیکنند
از تمام مزایای زندگی حداقلی مثل توالت و حمام بیبهره اند یهنی تنشان اب نمیبیند و خودشان را بعد از قضای حاجت نمیشورند که هیچ هر کجا را گیر بیاورند به عنوان توالت استفاده میکنند
هرگز کشاورزی نمیکنند
هرگز صاحب سند هیچ زمینی نیستند
زندگی شان دائم بر پشت الاغ و قاطر و به دنبال گوسفند میگذرد
ایا جرائت میکنید و در کنار یکی از ایشان بنشینید حالی که بوی گند ماتحتشان موجب ازاد همگان است
ایا این ولگردان بیجا و مکان سند یک متر زمین را در جایی میتوانند به شما نشان دهند که خواب نما شده ادعا میکنند خانه بقیه با اثاث اسباب ارثیه پدرشان است
ای قشقایی زاده ها به مغول بودن افتخار کردن دارد پس چرا از اینکه از مغولستان به اینجا امدید و تا امروز مشغول گوسفند چرانی هستید و جا و مکان ندارید رم میکنید و هر که را یاداوریتان کند مورد جفتکپرانی قرار میدهید
یک قوم ولگرد که بوی گند ماتحتش دنیا را برداشته بوده است از کویر گوبی و بیابان تلکله مکان و رود ایرتیش با گرسنگی وارد شهرهای ایران شده است ان هم با غارت چپاول جنایت نسل کشی و در یک کلمه توحش فرزندان این ولگردان گوسفند چران که ناگهان خود را در میان صاحبان سرزمین های تحت اشغال سخت غریب یافتند و با از دست رفتن عصر توحش قرون وسطایی ابتدا به دور خود با فضله
و کود و پهن خودشان مرزی میان صاحبخانه و خوداش کشیده و در ان سو به چاله دهنی و نشان دادن ادایب قومی خود هر چند متعفن و مشمئز کننده میپردازند
ای اشغالگری سرزمین های دیگران برای این مهاجران اشغالگر افتخار محسوب میشود ایا نسل کشی سکنه بومی و غارت اموالشان افتخار است که نسل کشی ارامنه به عنوان اخرین توحش تاتاران مغول زاده در امریکا به رسمیت شناخته شده ایا این خود تاریخ مهاجرت این مردمان نیست
ایا این فلک زدگان متوهم در زبانشان کلمه ای برای پادشاه وزیر تاج و تخت حکومت وجود دارد ایا خود این دلیل پوچی توهمات این دازگوشان نیست
ویژیگی قومی اشغالگران مغول نژاد تاتار دزد و وحشی مهاجر به ایران یبوست مغز هست
این قوم مرتب با کارنامه دزدی اشغالگری ادم کشی جنایت کاری نسل کشی خوداش و اجداد اش مواجه هست از انجا که تمام اینها را علیه ملت های دیگر به انجام رسانده هیچ دوستبی در کنار خوداش نمیبیند لاجرم در میان این همه دشمن دوست ترک فقط یک ترک میتواند باشد الان هم که دیگر عصر توحش مغولی سپری شده نمیتواند مانند گذشته هر پاییز پس از گذشتن فصل گوسفند چرونی سوار اسب و قاطر اموال روستاییان و کشاورزان قدیم را غارت کرده نوش جان زندگی انگلی اش کند لاجرم تنها راه اضهار وجود را در سخنان چندش اور و تعفن انگیزی که از دهان اش بیرون میریزد دیده است
ایا کسی از زندگی انگلی قومی گوسفنچران های اینها در ایلات متعدد خبر ندارد که جز گوسفند توان تامین نان خود را هم ندارند و لاجرم باید ان را از غیر ترکان تامین کنند یا از پشکل و شیر همان گوسفندان یا شیر امیخته به گمیز الاغهایشان نان و خورش سازند
ایا این مغول نژادان با ماتحت ناشور نباید قدردان مردم بومی ایران باشند که اینها را از دهها ایل ولگرد به بند کشیده افسار زده تربیت کرده و به "شهر" اورده و تمدن اموختند
ایا اینها نبودند که تمام سرزمین های اشغال کرده از دیگرانشان را در قرارداد صور در جنگ جهانی باختند و اگر حمایت شوروی و روس نبود به گوسفند چرونی در اناطولی مشغول بوده اند
ایا عثمانی‌ها به عنوان طبقه حاکم به چشم تحقیر به رعایای ترک خود نگاه می‌کردند و آن‌ها را «ترک خر» (Eşek Turk) و «ترک احمق» (Kaba Turk) می‌نامیدند. اصطلاحاتی چون «ترک کله» (Turk-head) و «یارو ترکه» (Turk-person) در خود دربار عثمانی و برای تحقیر نیز به کار گرفته می‌شد
ایا این کلمات و جوک ها ساخت بقیه است یا تنها یاداوری رفتار قومی که در قرن بیست و یکم هنوز نمیداند مستراح و توالت چیست و چگونه باید خوداش را تمیز کند