ایا میدانید

متوجه عقب ماندگی بسیار زیاد خود شدند مانند کسی ناگهان از خواب بیدار شود و دریابد که غفلت کرده و از کاروان پیشرفت عقب مانده
به این ترتیب ملل جهان یکی پس از دیگری با پا یا با دست یا حتی با چنگ و دندان افتان و خیزان و کشیدن خود روی خاک سعی کرده اند خود را به این کاروان برسانند
اما در همین قرن دیجیتال قومی ترجیح داده در حفظ سنت های اصیل ملی خود با ماتحت نشسته بوی گند سر و بدنی که سال به سال اب نمیبیند به دنبال گوسفند چرانی و خانه به دوشی و کوچنشینی باشد
یعنی مواجهه با این دنیای متمدن که در جایی در همسایگی این قوم اقوامی دیگر ماهواره در مدار کره زمین قرار بدهند نه تنها بر این قوم نخراشیده و اثر نگذاشته بلکه باعث بدترین نوع زندگی بدور از بهداشت و هرانچه فرهنگ و تمدن نامیده میشود شده که مشغول دویدن به دنبال گوسفدان باشد و نتنها به این بسنده نکرده بلکه گروهی دیگر از برادان این بوگندوها دائم سر به عربده کشی بلند کرده که چرا *پانفارسیسم* در قرن 20 با سرنیزه و لگد و پس گردنی و اردنگی به زور و با هزار بدبختی لااقل بخشی از این ها را یکجا نشین کرده و اداب بهداشت و تمدن اموختند اینان چنان در این ظلمی که *پانفارسیسم* در حقشان کرده میسوزند و عزاداری میکنند و روضه میخوانند که دل سنگ کباب میشود که چرا نگذاشتند همچون برادران اصیلشان ماتحت نشسته به دنبال گوسفند تن لششان را مرتب از این چراگاه به ان چراگاه بکشانند و بوی عطاگین پشکل شب را به روز و روز را به شب بگذرانند
اگر به تاریخ واقعی این اقوام نگاه کنید همواره دو موضوع جلب توجه شما را خواهد کرد
1-علاقه بسیار به زندگی بیابانی و گوسفند چرانی
2- استعداد بسیار در غارتگری دزدی و که لازمه زندگی عشایری است
تقریبا این اقوام کوچنشین به هر کجا که پا گذاشتند نتایج زیر برا به دنبال داشت
1- با راهزنی و نا امنی کلیه راه های تجاری -سفری را نا امن و قطع کردن از این طریق تجارت و بازرگانی را کلا برانداختند
2-هر کجا را که برای گوسفند چرونی مناسب یافتند به عنوان یک قرار گاه برای هجوم غارت راهزنی چپاول روستاییان و شهریان قرار دادند از این راه مبع اصلی تولید در تمام تاریخ گذشته بشر یعنی کشاورزی و صنعت را به محاق بردند با چراگاه گوسفند کردن زمین های کشاورزی و نابود کردن سیستم های ابیاری روستایی زندگی روستایی و علی الخصوص شهری را برانداختند و تا توانستند زندگی ایلیاتی و کوچنشینی را گسترش دادند .
دشمن اجداد اینان با یکجانشینی تا جایی است که اصولا شهری نیست که اهالی ان را قتل و عام نکرده و تا قرن ها رسیدن مردم همان شهر را به قبل از تازش اینها به عقب نیانداخته باشند
اینان هرگز موفق به تشکیل انچه حکومت میشد در مناطقی که به غارت دادند نشدند بلکه نهایت انچه ساختند پادگان ایل هایی بود که روستا ها و شهرک های باقی مانده را به عنوان تیول به یک ایل برای چراندن و غارت میرسید در واقع تشکیل کنفدراسیون های ایلیاتی به جای حکومتی که معمولا بعد از به درک واصل شدن رئیس یا ایلخان مثل گله بیصاحب به هم ریخته سرزمین های اشغالی خود را عرصه زد و خورد و جنگ میساختند تا یک ابله دیگر که از همه وحشی تر بود بتواند با دریدن رقیبان دوباره رئیس گله شود
اگر برسی کنید زندگی و حکومت اینان در پی گوسفند پایدار شده اگر مراتع اذربایجان باعث هجوم قبایل ولگرد اینان شده در عوض جایی که علف برای گوسفند نبود اینان هرگز موفقیتی نداشتند چندان که در بیابان های یزد و کوه های کردستان و جنگل های شمال کشور به دلیل نبودن علف اینها موفق به ایجاد قرارگاه های هجومی نشدند تنها به باجگیری از حکام محلی بسنده کرده اند
هر انجا که قبایل اینها پا گذاشتند به معنی واقعی کلمه به قهقرا رفت و هر چه تماس و نزدیکی این گوسفند چرانان ماتحت ناشور با مردمان بومی بیشتر بود این مردم هرچه بیشتر هر انچه تمدن نامیده میشد فراموش کردند
مردم تحت اشغال اینان هرگز رنگ سعادت را ندیدند مگر زمانی که بساط سلطه اینها برافتاد اصیل ترین بازمانده گان این مردمان در ایلات مختلف
از تمام مزایای زندگی حداقلی مثل توالت و حمام بیبهره اند یعنی تنشان اب نمیبیند و خودشان را بعد از قضای حاجت نمیشورند که هیچ هر کجا را گیر بیاورند به عنوان توالت استفاده میکنند
کدام ابلهی میتواند با خود بایندیشد که مردمان زیر اشغالگری اینان میتوانستند به پیشرفت برسند ان هم قومی که در قرن 21 از ذره ای پیشرفت برای خوداش عاجز است زندگی شان دائم بر پشت الاغ و قاطر و به دنبال گوسفند میگذرد
.